Yeni bir makale, muazzam ölçüdeki yeni bilimsel ve teknolojik bilginin görünüşe nazaran yeni yıkıcı bulgu ve buluşlara katkı sağlamadığı ikazını yapıyor. Bilim insanları, teknolojik sürecin hızlandığını mı yoksa yavaşladığını mı incelemeye çalıştı …
Yeni bir makale, muazzam ölçüdeki yeni bilimsel ve teknolojik bilginin görünüşe nazaran yeni yıkıcı bulgu ve buluşlara katkı sağlamadığı ihtarını yapıyor.
Bilim insanları, teknolojik sürecin hızlandığını mı yoksa yavaşladığını mı incelemeye çalıştı. Bunu yapmak için 60 yıl boyunca yayımlanmış 45 milyon bilimsel makaleyi ve alınmış 3,9 milyon patenti incelediler.
Araştırmacılar bu bilgiyi, makalelerin ve patentlerin bilim ve teknolojideki atıflar üzerinde tesirini ölçen ve CD endeksi olarak bilinen bir araçla tahlil etti. Bu endeks, bir makalenin bilim ve teknolojiyi ne kadar değiştirdiğini söylemekte kullanılabilecek bir “yıkıcılık puanı” verebiliyor.
Bilim insanları, bu muazzam boyuttaki bilimsel araştırma dizisini kullanarak iki farklı atılım çeşidini incelemeyi amaçladı: Mevcut bilgiye katkıda bulunarak sahip olduğumuz anlayışımızı güçlendirenler ve nitekim yıkıcı olup araştırmacılara incelemek için yeni yollar gösterirken eski bilgileri kullanılmaz kılanlar.
Yazarlar, yeni araştırmaların daha az yıkıcı hale geldiğini ve mevcut duruma daha fazla ayak uydurduğunu tespit etti. Müelliflerin tespitine nazaran bu tüm disiplinlerde, bilhassa toplumsal bilimlerde ve teknolojide gerçekleşiyor.
Makalenin baş muharriri, Minnesota Üniversitesi’nden araştırmacı Russell Funk şunları söyledi:
Sağlıklı bir bilimsel ekosistemde yıkıcı keşiflerin ve pekiştirici gelişmelerin bir karışımı vardır ama araştırmanın tabiatı değişiyor.
Kademeli yeniliklerin yaygınlaşmasıyla, bilimi daha çarpıcı biçimde ilerleten o kilit atılımları yapmak daha uzun sürebilir.
Bulguları açıklayan “Papers and patents are becoming less disruptive over time” (Makaleler ve patentler vakit içinde daha az yıkıcı hale geliyor) başlıklı makale dün Nature akademik mecmuasında yayımlandı.
Kaynak: Independent Türkçe