Mattia Ahmet Minguzzi davasında gerekçeli karar açıklandı: ‘Kesin ve inandırıcı delil elde edilemedi’

İstanbul’un Kadıköy ilçesinde 24 Ocak’ta kaykay malzemesi almak için gittiği pazar yerinde akranları tarafından bıçaklanarak öldürülen Mattia Ahmet Minguzzi‘nin (14) davasında 6’ncı duruşmada karar açıklamıştı.

Haksız tahrik indirimi yapılmayan 2 suça sürüklenen çocuk (SSÇ) hakkında mahkeme, en üst sınırdan 24 yıl hapis cezasını açıklamıştı.

Diğer iki SSÇ hakkında ise ayrı ayrı beraat ve tahliye karara verilmişti. Mahkeme, sonuca ilişkin gerekçeli kararı açıkladı.

“HER TÜRLÜ ŞÜPHEDEN UZAK DELİL BULUNAMADI”

Gerekçeli kararda; beraat eden 2 SSÇ’nin, kasten öldürmek suçundan cezalandırılan diğer 2 SSÇ ile arkadaş olduklarının ve olay günü pazar yerine yakın zaman dilimlerinde birlikte gittiklerinin tespit edildiği belirtildi.

Ancak mahkeme, sanıkların dijital materyallerinde yapılan incelemeler, HTS kayıtları, telefon içerikleri, kamera görüntüleri, tanık beyanları ve savunmalar bir bütün halinde değerlendirildiğinde, “öldürme eyleminde aktif eylemlerinin bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğine” kanaat getirdi.

“TEŞVİK VEYA YARDIM UNSURU YOK”

Mahkeme, sanıkların Türk Ceza Kanunu’nun 39. maddesi kapsamında değerlendirilebilecek “suç işlemeye teşvik etmek”, “araç sağlamak”, “icrayı kolaylaştırmak” veya “suç sonrası yardımda bulunmayı vaat etmek” gibi eylemlerde bulunduklarına dair her türlü şüpheden uzak, inandırıcı ve inandırıcı delil bulunamadığı kanaatine vardı.

Bu nedenle her iki sanığın TCK’nın 39. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına gerek olmadığı belirtilerek, Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine karar verildi.

GEREKÇE

Heyet, beraat verilen iki sanık için gerekçe olarak şu ifadelere yer verdi:

katılan tarafın “ssçler veya aileleri ile önceye dayalı herhangi bir husumet bulunmadığı, öncesinde öldürülen çocukları veya kendilerine yönelik herhangi bir tehdit eyleminin bulunmadığına” dair beyanları birlikte değerlendirildiğinde ssç A. ve ssç U.’nun 5237 sayılı TCK’nun 39/2 maddesi kapsamında kaldığı değerlendirilebilecek nitelikte suçun işlenmesinde kullanılan araçları temin etmek, suçun işlenmesinden önce veya işlenmesi sırasında maddi yardımda bulunarak icrasını kolaylaştırmak, suç işlemeye teşvik etmek, suç işleme kararını kuvvetlendirmek, suçun işlenmesinden sonra yardımda bulunmayı vaad etmek, suçun nasıl işleneceği konusunda yol göstermek şeklinde herhangi bir eylemde bulunduklarının ve öldürme eyleminde aktif eylemlerinin bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi sebebiyle ssçlerin atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı kanaatiyle CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca AYRI AYRI BERAATLERİNE…”