Kahramanmaraş’ın Dulkadiroğlu ilçesine bağlı Yavuz Selim Mahallesi’nde oturan Nevzat ve Ayşe Orak çifti, 25 Şubat tarihine nikah tarihi aldı.
Ancak 6 Şubat sabahı meydana gelen 2 büyük sarsıntıyla kentin üçte biri yerle bir oldu. Orak çifti, evlendirme müdürlüğünün erteleme teklifini geri çevirirken nikahı yapmak istediklerini söyledi.
Evlendirme dairesinin zelzelede hasar alması üzerine çiftin nikahı dün, birebir vakitte depremzedeler için kurulan çadır kent olarak kullanılan Kahramanmaraş Fuar Merkezi bahçesinde yapıldı.
Nikahta Orak çiftinin şahitliğini ise bölgede koordinatör olarak misyon yapan Sakarya Valisi Çetin Oktay yaptı. Nikah memurunun kıydığı nikahın akabinde Orak çiftini de birinci tebrik edenler çadır kentte kalan depremzedeler oldu.
Ayşe Orak, nikah tarihi zelzele nedeniyle ertelemek yerine insanlara umut olması için belirledikleri tarihte yapmak istediklerini söyledi.
“Hayat kimseyi beklemiyor”
Depremde konutlarının hasar aldığını ve işyerlerinin de enkaz altında kaldığını söz eden Ayşe Orak, “Nikahımız memurun erteleme teklifiyle oldu. ‘Nikahınızı öne alalım kıyalım, ya da erteleyelim.’ dediler. Biz ertelemedik, öne çektik nikahı. Çok hoş yansılar aldık. Kendimizle gurur duyuyoruz. İnsanların yüzündeki gülümseme, gözlerindeki ışıldama da farklı bir husus. Bizim üzere olan varsa nikahı ertelemesinler. Hayat kimseyi beklemiyor. Nikahlarını kıydırsınlar. Nikahımıza Sakarya Valisi geldi. O da sürpriz oldu. Nikahımız çadırkentte, Mehmetçik İlkokulu’nda kıyıldı. Baht yapıtı o okulu yeni kuruyorlarmış. Biz vesile olduk, kentteki birinci nikah bizimki oldu. Artık iş arıyoruz. Kent dışına çıkmayı planlıyoruz. Çok borcumuz var. Meskenimiz için sipariş verdiğimiz eşyalarımız yok, nerede oldukları bilinmiyor. Allah nasip ederse 10 Ekim’de doğum günümde çalgılı çengili düğün yapacağız” dedi.
Nevzat Orak da Kahramanmaraş’ın zelzelede yıkıldığını lakin tekrar ayağa kalkacağını söyledi.
“Nikahımız yapılsın, insanlara bir umut olsun dedim”
Depremde yaşanan dertleri bir nebze olsun unutturmak için nikah kıydıklarını anlatan Nevzat Orak, “Ekim ayının 30’unda nişanlandık. 19 Mart’ta düğünümüz olsun diye karar verdik. Nikah düğün hepsi bir ortada olsun diye karar verdik. Bütün alışverişleri yaptık, borçlandık. 200 bin lira civarında bir borç yaptık. Sonrasında çalışmaya başladık, yavaş yavaş ödüyorduk. Düğün gününü bekliyorduk. Eşyalarımızı getirecektik. Zelzele olunca eşime de ulaşamadım 3-4 gün. Sonra eşimle konuşabildim, ‘ben uygunum, merak etme’ dedi. Çok sevindim. Zelzeleden sonra nikah memurları aradı. ‘Nikahı erteleyelim ya da yapalım.’ dediler. Ben de nikahımız yapılsın, insanlara bir umut olsun dedim. Sarsıntıda yaşadıkları külfetleri unutturmak istedik. Eşime de söyledim. Allah razı olsun beni destekledi. ‘Tamam yapalım, insanlara umut olsun.’ dedi. Sonra alışverişe çıktık, insanlara umut olsun diye o beyaz elbiseyi aldık. Hiç kimse mevti engelleyemez. Herkes yaşasın, umudunu yitirmesin. Hepimiz çok şükür hayattayız. Aldığımız eşyaların hiçbiri elimize geçmedi. Kayseri deposunda diyorlar lakin ne olduğunu bilmiyoruz. Ne vakit göndereceklerini de bilmiyoruz. Şu an 200 bin liraya yakın bir borcumuz var. Farklı bir yerden beyaz eşya aldık, onların sahibine de ulaşamadık. Düğün salonu sahibini aradık, ulaşamadık. Ebrar sitesinde yaşıyormuş. Kızı, hanımı ve çocuğu ile ölmüş, Allah rahmet eylesin. Eşime gelinlik almıştık, o da vefat etmiş. Tüm gelinlikler enkazın altında. Bundan sonra eşimle birlikte öbür bir kentte yeni bir yuva kurmak için elimizden geleni yapacağız” diye konuştu.
Nevzat Orak’ın annesi Ayşe Orak da sarsıntı periyodunda oğlunun nikah kıymasına dayanak olduğunu belirterek şunları söyledi:
“Bir gün oğlum ‘Anne beni nikah memuru aradı. Nikahımız kıyılacakmış.’ dedi. İnanmadım zira ortalık bu türlü. ‘Hayırlısı oğlum. Hakkınızda nasıl güzel ise öylesi nasip olsun.’ dedim. Dün meskenden çıkarken biraz değişik bir ruh halindeydim. olup olmayacağına inanmıyordum. Oraya gittiğimde bir baktım arkadaşları geldi, kardeşleri geldi çok sevindim. Oğlumu orada yüzleri gülerek gelip tebrik ettiler. Daha çok sevindim. Ben de gülmeye başladım. Sağ olsunlar, Allah razı olsun oğlumun yüzünü güldürdüler, bizim de yüzümüzü güldürdüler. Cümlesinin de yüzü gülsün”
