HDP’nin Müracaat Kurulu’na seçilen Prof. Dr. Şebnem Oğuz, Başşehir Üniversitesi tarafından istifaya zorlandığını duyurdu. Oğuz, yöneticilerden birinin Barış Akademisyenleri Bildirisi’ni kastederek, “Sizi o vakit atmamıştık değerini bilmediniz” dediğini aktardı.
HDP’nin 5’inci Olağan Büyük Kongresi’nde “Danışma Kurulu”na seçilen 43 isimden biri de Prof. Dr. Şebnem Oğuz oldu. Başşehir Üniversitesi Rektörlüğü tarafından kongrenin çabucak akabinde istifasının istendiği belirten Oğuz, “Anayasa’da tarifli ve tüzel müdafaa altında olan bu hakkımı kullanmış olmam üniversite tarafından işimin sonlandırılması münasebeti oldu” dedi.
İki günde okulla ilişiğinin kesildiğini söyleyen Oğuz yaşadıklarını metinle kamuoyuyla paylaştı. Prof. Dr. Şebnem Oğuz yaşadıklarını şu sözlerle aktardı:
“3 Temmuz Pazar günü HDP 5. Olağan Kongresi’nde deklare edilen İstişare Heyeti’nde benim ismim de yer almaktadır. Şura üyeliği teklifini içinde bulunduğumuz ağır ekonomik siyasal-toplumsal krizin geldiği kritik etapta demokrasi uğraşına katkıda bulunmak maksadıyla onurla kabul ettim. Bu adım, benim için 7 Haziran 2015 seçimleri öncesinde HDP’ye takviye ile başlayan, 2016’da “Bu Suça Ortak Olmayacağız” başlıklı barış bildirisinin imzacıları ortasında yer alışımla devam eden siyasal tercihlerimin doğal bir uzantısıydı.
‘Okula gittiğimde ilişik kesme formum bile hazırlanmıştı’
Kongrenin çabucak akabinde, 4 Temmuz Pazartesi günü öğlen saatlerinde Başşehir Üniversitesi Rektörlüğü HDP Müşavere Konseyi’nde yer almam nedeniyle mesai bitiminden evvel istifa dilekçemi yazmamı istedi. Anayasa’da tarifli ve tüzel müdafaa altında olan bu hakkımı kullanmış olmam üniversite tarafından işimin sonlandırılması münasebeti oldu. Okula gittiğimde ilişik kesme formum bile hazırlanmıştı.
‘Dilekçeyi mesai saati bitiminden evvel teslim etmeye zorlandım’
Bundan iki hafta evvel zati öteki nedenlerle yaz sonunda emekli olacağımı idareye bildirmiştim. Danışmanlığını yaptığım tez öğrencileriyle ve diğer akademik angajmanlarla ilgili işleri yaz sonuna kadar tamamlamak üzere bir planlama yapmıştım. Lakin pazartesi günü istifam istendiğinde idarenin bir gün daha okulda kalmama tahammülü olmadığı ortaya çıktı. Çabucak ilişiğimi kesip odamı toplamam, kurumsal elektronik hesaplardan çıkmam bekleniyordu. Emeklilik nedeniyle vazifemden ayrılmak istediğime dair dilekçeyi mesai saati bitiminden evvel teslim etmeye zorlandım.
‘Bölümün sitesinden adım çıkarıldı’
Bundan sonrası 2016’dan beri muhalif siyasi duruşu nedeniyle KHK, kontrat feshi, zorla emeklilik ya da diğer yollarla işten çıkarılan akademisyen arkadaşlarımız için ziyadesiyle tanıdık bir hikayeydi. On yıldır çalışmakta olduğum üniversiteden apar topar eşyalarımı alıp ayrıldım. Bilimsel mesleksel angajmanlarımın tarihi ve geleceği yok sayıldı. Kurumla olan gerçek ve dijital bütün bağlarımı iki günde keserek üniversite kimlik kartımı teslim ettim. İlişik kesme süreçleri mesleksel angajmanlarımın tarihi ve geleceği yok sayıldı. Kurumla olan gerçek ve dijital bütün bağlarımı iki günde keserek üniversite kimlik kartımı teslim ettim. İlişik kesme süreçleri sırasında kurumun bilişim sistemine yüklediğim malzemeleri kendi dijital ortamıma aktarmak için istediğim müddet dolmadan ilgili hesaplara erişimim kapandı, kısmın web sitesinden adım çıkarıldı, kısmın toplumsal medya hesapları dahi takipçim olmaktan çıkarıldı.
‘Sizi atmamıştık, değerini bilmediniz’
Daha evvel kelamını verdiğim akademik işleri teker teker iptal etmek zorunda kaldım. Kısa bir müddet evvel bir öğrenci için yazdığım referans mektubu bir anda geçerli olmaktan çıktığı için öğrenciyi arayıp diğer birinden referans mektubu istemesi gerektiğini söyledim, fakat öğrenci mektubu çoktan teslim etmişti. Üniversite içinde ve dışında yer almaya kelam verdiğim tez heyetlerinden teker teker çıktım. İki gün sonra tez savunmasını yapacak olan öğrencim için zahmetle kendisini mağdur etmeyecek bir formül bulabildim. Üniversite idaresi tıpkı tahammülsüzlük ve süratle cezalandırma yansısını 11 Ocak 2016’da barış için akademisyenler bildirisi açıklandıktan sonra da göstermişti. Bildirinin okunmasından bir hafta sonra misyondan uzaklaştırılmış, bir mühlet sonra misyona yine başlamıştım. Fakat bu defa konjonktür farklıydı. Pazartesi günü istifam istendiğinde yöneticilerden birinin “sizi o vakit atmamıştık değerini bilmediniz, tam da tanıtım günleri başlamadan evvel bu türlü bir şeyi nasıl yaparsınız” mealindeki kelamları üniversite idaresinin tavrının, siyasal rejimin otoriterleşme doğrultusunda geldiği vahim etaptan bağımsız değerlendirilemeyeceğini ve yasal garantimin bu çatı altında geçerli olmadığını göstermektedir.
‘Emeklilik nedeniyle istifaya zorlandım’
Vermeye zorlandığım dilekçemin çabucak akabinde fakültede “kendi isteğimle emekli olduğum” konusunda yazılı açıklama yapılmıştır. Bu açıklama yanlış ve eksiktir. Meclis’te kümesi bulunan yasal bir siyasi partinin müracaat konseyine üye olmamın çabucak akabinde emeklilik nedeniyle istifaya zorlandım. Bu açıklamayı yapma nedenim şahsî bir mağduriyeti lisana getirmekten çok, hem kapatma davası açılan bir siyasal partinin yasallığını bir sefer daha vurgulamak üzere gösterdiğim dayanışmanın, Anayasal hakkımın ve vazifemin, hem de özgür ve demokratik üniversite gayretinde vakıf üniversitelerinde yaşanan sıkıntıları ortaya koyma sorumluluğumun bir gereğidir.”