Gazeteci Fatih Altaylı, Cumhurbaşkanı ve AK Parti Genel Lideri Tayyip Erdoğan ile CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun millet üzerinde yarattığı etkiyi karşılaştırdı…
“Saksıyı koysan yüzde 48’i alırdı” patlamasından sonra Altaylı, kendi internet sitesinde bir reaksiyon yazısı daha kaleme aldı.
Altaylı, “Kılıçdaroğlu’nun kılı olmak isteyen gördünüz mü?” başlıklı yazısında, şu sözleri kullandı:
“Hâlâ birileri onun kılı olmayı arzulayabilmektedir”
Cumhurbaşkanı Erdoğan yaşlansa da, 20 yıllık iktidarın yıpratmasına maruz kalsa da, yürümekte zorlansa da, merdivenlerden yardımla inse de, hastalık tezleri toplumsal medyayı sarsa da, hala ve her şeye karşın heyecan verici bir başkandır. Hâlâ birileri onun kılı olmayı arzulayabilmektedir.
“Masayı yumruklarken dahi inandırıcı değil”
Kemal Kılıçdaroğlu’nda eksik olan budur, bu heyecan vericiliktir. Kimse Kemal Bey’in heyecan veren, kitleleri etkileyen bir önder olduğunu söyleyemez. CHP’nin genel lideri siyaseten en sert cümleleri söylerken bile heyecan vermiyor. Masayı yumruklarken dahi inandırıcı değil, içten biçimde doğal olarak yumruklamıyor.
“Öfkesi bile gerçek değil”
Muhtemelen hayatında masa dahil hiçbir yere yumruk atmamış, o kadar belirli ki! Esasen kendisi de heyecanlanmıyor, makûs bir öfke taklidi yapıyor. Öfkesi bile gerçek değil. Zira ‘Ateşli’ değil. Hayatının hiçbir devrinde de olmamış, içinde alev alan bir şey barındırmamış. Bu yüzden de rastgele bir şeyin ne sahiden karşısında olmuş, ne de yanında.
“Denk gelmiş siyasi başkan olmuş ancak…”
İyi okumuş, âlâ öğrenmiş, beyefendi biri olmuş. Ancak bu bürokratlık, siyasi bir başkanda olması gereken tüm özellikleri silmiş götürmüş. Emekli olunca da kimi emekli bürokratlar ve askerler apartman ya da site yöneticisi olurken, ona denk gelmiş siyasi önder olmuş lakin olduğu olacağı bu kadar olmuş.
“İçinde ateş yanmadığı için diğerlerini da ateşleyemiyor”
İçinde ateş yanmadığı için diğerlerini da ateşleyemiyor, heyecan yaratamıyor, Bu yüzden de seri biçimde seçim kaybediyor. Bu yüzden muhalif seçmen, Kemal Kılıçdaroğlu’na karşın ona kazandırmaya, o seçmeni değil, seçmen onu heyecanlandırmaya çalışıyor.
“Kemal Bey’in bir köpeği olsa idi…”
Kemal Bey’in meskeninde bir köpeği var mı, bilmiyorum. Lakin konutunda köpeği olanlar bilir, sahibi konuta gelince köpekler heyecanlanır. Kemal Bey’in bir köpeği olsa idi muhtemelen sahibi meskene geldiğinde o bile heyecanlanmazdı. Velev ki, MYK’da kendisine bir misyon vermesin!