Biz gazetecilere sık sık mektup gelir. En çok da cezaevlerinden… Ben insan haklarına ait haberler ve yazılar kaleme aldığım, yurttaş ve devlet ortasındaki çatışmalara odaklandığım için tutuklu ve mahkumlardan de yığınla okurum var. Bazılarını …
Biz gazetecilere sık sık mektup gelir.
En çok da cezaevlerinden…
Ben insan haklarına ait haberler ve yazılar kaleme aldığım, yurttaş ve devlet ortasındaki çatışmalara odaklandığım için tutuklu ve mahkumlardan de yığınla okurum var.
Kimilerini isim isim tanırım.
Sosyalistler cezaevindeki hak ihlallerini her ay nizamlı olarak müellif. Kimileri şiddete uğradıklarını söyler, açlık grevine girdiklerini haber verir, hassaslık beklerler.
HDP’li siyasetçiler…
FETÖ’den yargılanan kalburüstü kamu görevlileri…
Yeraltı dünyasının milliyetçi kabadayıları…
Hatta Adnan Hoca’nın kedicikleri de mektup gönderirler.
Bunlar siyasi olanlar.
Bir de cinayetten müebbet yiyenler, organize kabahat dünyasından içeri düşenler, dolandırıcılıkla suçlananlar var.
Onlar haksız formda suçlandığını, kendisine komplo kurulduğunu savunur. Kimileri mağdur edildiğini ve boşu boşuna içeride tutulduğunu kaydeder, mümkünse belgesini incelememi ister. Her mektubu okur ve erişebildiğim evraklara elden geldiğince bakarım. Kimi mektuplarda, mağduriyetleri okurken duygulandığım ve hukuksuzluklar karşısında dişlerimi sıktığım olur. Fakat geçen hafta İzmir 1 No’lu F Tipi Cezaevi’nden yazılan mektup beni çok şaşırttı.
Cezaevi faturası
Tutuklunun ismi, A.Ç.
Mektubunda kardeşiyle birlikte cezaevinde yattığını belirtiyor. Öğrendim ki A.Ç. ve kardeşi R.Ç., 2014 yılında kan davalılarını öldürmek cürmünden ağırlaştırılmış müebbet mahpusa çarptırılmış. Genel af çıkmazsa ömürlerinin sonuna kadar cezaevinde yatacaklar.
A.Ç., ne iftiraya uğradıklarını…
Ne kendilerine yüksek bir ceza verildiğini…
Ne de azap gördüklerini tez ediyor.
Yalnızca elektrik faturalarından şikayet ediyor.
Bilmeyenler için tabir edeyim, cezaevlerinde aydınlatma hariç, öteki elektrik kullanımları mahkumlarca karşılanıyor. Son artırımlarla birlikte elektrik faturaları epey kabarırken, cezaevlerinin değerli olan ticarethane vasfında tarifelendirilmesi, mahkumları ödeyemeyecekleri borç yüküyle karşı karşıya bırakıyor.
A.Ç. şöyle yazıyor:
“Sayın İsmail Saymaz, size bu mektubu yazmamın sebebi, bize gelen fahiş fiyattaki elektrik faturalarıdır.
Biz iki kardeş birebir cezaevindeyiz lakin ailelerimiz İstanbul Sultanbeyli’de ikamet ediyor.
Maddi durumları düzgün olmadığı için tertipli olarak ziyaretimize gelemiyorlar.
Ben 2014 yılında cezaevine girdiğim vakit kızım 80 günlüktü. Artık üçüncü sınıfa gidiyor. Şimdiye kadar kızımla 24 saat fakat birbirimizi görmüşüz. Bunların hepsi maddi kahırlardan ötürü.
Şimdi gelelim temel probleme.
Bize burada her ay sistemli olarak her odanın başka ayrı elektrik faturası geliyor.
Şimdiye kadar gelen faturaların çabucak hemen her ay ünite fiyatı değişik geliyordu. Yapılan artırımlardan ötürü genelde âlâ berbat ödüyorduk. Zira gelen faturalar mesken abonesi tarifesi üzerinden geliyordu.
Ta ki eylül ayı faturasında ünitesi fiyatı, yani bir kilovatı 1,61 kuruş iken, ekimde bu fiyat 3, kasım ayında 4,15 lira olduğunu gördük. Ve bize söylenen, tarifelerin değiştiği, meskenden ticarethane tarifesine geçirildiği…
‘Bundan sonra bu biçim olacak’ denildi.
Sizden ricam bu bahse bir el altınız ve bize yardımcı olunuz.
Size şimdiden teşekkür eder, selamlarımı gönderiyorum”
Ödemeyenler baraj inşaatına!
A.Ç.’nin mektubunu okuduktan sonra cezaevlerindeki elektrik faturası sıkıntısının oldukça yaygın ve can yakıcı olduğunu öğrendim.
Meğer elektrik dağıtım şirketleri, cezaevini ticarethane vasfına sokup hiçbir işi gücü olmayan, ailesinin gönderdiği paraya bakan tutukluları soyup soğana çeviriyormuş.
İşledikleri suça karşılık cezaevine konarak, ‘fatura’ ödeyen mahkumlar bir de elektrik faturasıyla çarpılıyormuş.
Elinizi vicdanınıza koyun.
Ve cevap verin.
Cezaevleri ticarethane midir?
Ne alır, ne satarlar?
Bu, mahkumları söğüşletmek ve yarar kapısı olarak görmek değil midir?
Oldu olacak, elektrik faturasını ödeyemeyenleri baraj inşaatında çalışmaya yollayın.
Müjde!
Mahkumlara muştuyu vermiş olayım.
Velev ki YSK’ya ‘ahmak’ desin, yeniden cürüm değil
İstanbul’da 31 Mart seçimini iptal eden Yüksek Seçim Heyeti (YSK) üyelerine “ahmak” dediği savıyla İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Lideri Ekrem İmamoğlu’na verilen iki yıl yedi aylık ceza ve siyasi yasak kararı tartışılmaya devam ediyor.
Bu dava, İmamoğlu’nun demecinden 11 gün sonra, 15 Kasım 2019’da YSK’nın cürüm duyurusu üzerine açıldı.
Yargılama başladıktan sonra mahkemeye başvuran YSK Lideri Sadi Güven ve iki üye, oylamada iptal müracaatının reddi istikametinde oy kullandıklarını, münasebetiyle mağduriyetlerinin bulunmadığını belirtti. Zati İmamoğlu da YSK’yı değil, Soylu’yu kastettiğini sav ediyor.
İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesi’ndeki bu davada Kültür Üniversitesi’nden Prof. Durmuş Tezcan, Koç Üniversitesi’nden Doç. Murat Önok ve Altınbaş Üniversitesi’nden Doç. Hasan Sınar’ın hazırladığı 24 sayfalık bir hukuksal mütalaa bulunuyor.
Mütalaada, “ahmak” tabirinin muhatabının YSK ya da Soylu olması halinde “onur, gurur ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte” olup olmadığı, YSK üyelerine karşı hakaret cürmünün oluşup oluşmadığı tartışıldı.
Şöyle deniyor:
“Ahmak’ kelamının YSK üyelerine matuf olduğu kabul edilseydi bile AİHM, AYM ve Yargıtay kararları ışığında hakaret kapsamında görmek mümkün olmazdı. Tabir sahibinin seçilmiş üst seviye yönetici olması, kamuyu ilgilendiren bir sıkıntı ve hatta siyasi bir tabirin kelam konusu olması, muhatabın üst seviye kamu vazifelileri olması, tabirin soru üzerine ve kelamlı olarak alevli bir tartışmada sarf edilmesi, talep edilen yaptırımın ceza olması üzere ögelerin hepsi, tabir özgürlüğüne yönelik müdahalenin hukuka muhalif olması sonucunu doğuracaktır.”
YSK’nın yüksek mahkeme, üyelerinin yüksek mahkeme üyesi olduğu tabir edilerek, “Alelade yargı mensuplarına göre daha yüksek pozisyonları nedeniyle tahammül etmeleri gereken tenkit sonu daha geniştir” deniyor.
Uluslararası ve ulusal içtihatlar gözetildiğinde YSK üyelerine hakaret edildiğinden bahisle İmamoğlu hakkında ceza yaptırımının, kararın geri bıraktırılması durumunda dahi, söz özgürlüğüne karşıt düşeceği belirtiliyor.
Sözlerin YSK’ya yönelik olduğunun kesin olarak söylenemeyeceği belirtiliyor. Onur, gurur ve saygınlığı rencide edecek nitelikte olmadığı, aksi kabul edilse bile tenkit bağlamında kaldığı tabir ediliyor.
Hakaret sayılsa dahi Türk Ceza Kanunu’nun 129/3. hususuna nazaran karşılılıklık kararının uygulanması gerektiği kaydediliyor. Muhatabın YSK olması durumunda bile hakaret kapsamında değerlendirilmesinin AİHM tarafından cezalandırılacağı anlatılıyor.
Bu bilimsel mütalaa dikkate alınmadı.
Mütalaayı hazırlayan üç hukukçudan biri olan Doç. Dr. Önok’un dinlenmesi talebi reddedildi.