Suç mahallerini temizleyerek milyoner oldu!

Peki, her şey nasıl başladı?

Ben, pencere temizliği yaparken müşterilerinden biri 10 yıldır boş olan bir evi temizlemesini istedi.

Polyester bir maskeden başka bir korunması yoktu ama her şeyi başlatan da bu temizlik oldu.

Ben, kapıyı açtığında karşılaştığı kötü kokunun, yardımcılarından birinin taktığı maskenin içine kusmasına neden olduğunu söylüyor.

“Maskesini çıkarmak zorunda kaldık, tüm kusmuk yere döküldü, bu nedenle hem onun kusmuklarını hem de evin geri kalanını temizlemek zorunda kaldık” diye anlatıyor.

Ben müşteriye 2.000 sterlinlik fatura kestiğinde, sorgusuz sualsiz ödendiğini görünce bir altın madeni keşfettiğinin farkına vardı.

“Bu işten bu kadar çok para kazanabiliyorsak, temizleyebileceğimiz en kötü şey nedir diye düşündük. Sonuçta her şeyi temizleyebilirdik.”

İlk işleri, eski bir çiftlik evinde ölen ve iki ay boyunca bulunamayan bir adamdı.

Cesedi halının, ahşap zemin ve betonun üzerinde çürümüştü.

“Kapıyı açtık ve bir kurt sineği sürüsü yanımızdan uçup gitti, herhangi bir hastalık taşıyıp taşımadıklarına dair hiçbir fikrimiz yoktu ve sekiz haftadır bekleyen cesedin sıvılarını beton zeminden çıkarmaya çalışmak zorunda kaldık.”

“Tam bir deneme yanılma durumuydu, hiçbir fikrimiz yoktu” diyor.

“Burnumuzun altına Vicks sürdüğümüzü hatırlıyorum. Bir eleman öksürdü ve maskesinden iki parça portakal kabuğu fırladı. Kokuyu bastırmak için portakal kabuğu koymuştu.”

Bu alanda ilklerden biri olan Ben, ilk biyolojik tehlike temizleme belgesini 2000 yılında bir masanın üzerindeki domates sosunu temizleyerek almıştı.

İleride yapacağı işle hiçbir ilgisi olmadığı için, bunun komik olduğunu düşünüyor.

Şimdi, 25 yıl sonra, şirketi henüz gelen hiçbir bir işi reddetmedi.

20 tonluk bir balinanın leşini temizlemekten, kan banyosuna dönüşmüş suç mahallerine, istiflemenin neden olduğu bir boğulmanın sonrasına dek, her şeyi gördü.

Ben ve ekibi, 20 tonluk bir balinayı ikiye böldü ve atılması için konteynerlere yükledi.

Ancak Ben’in ne iş yaptığını öğrendiklerinde insanların aklındaki ilk soru, kokunun nasıl olduğu.

Ben, aynı süre boyunca çürümüş olsalar bile, bir cesedin kokusunun vücuttaki yağ oranına bağlı olarak değiştiğini söylüyor.

“Yaklaşık 30 kilo ağırlığındaki yaşlı bir kadının evine girdiğinizde hiçbir koku almazsınız ama aynı süre boyunca terk edilmiş 120 kiloluk bir kadın ya da erkek cesediyse daha kapıdayken kokuyu alabilirsiniz.”

Kendi yağında kavrulan bir çiftçi ailesinde büyüyen Ben, dizlerine kadar gübreye batmaya ya da babasının bir koyunun içinden çürüyen bir kuzuyu çıkarmasına yardım etmeye alışkındı.

16 yaşında okulu bıraktı. Üniversite okumaya ilgi duymadığı ve Galler’de yaşamaya devam etmek istediği için pencere temizlemeye başladı.

Beklenmedik bir şekilde bu ürkütücü işe kaymasından sonra “Korkunç bir şey gördüğümde, gözümün önünde pound işaretleri beliriyordu” diyor.

Ayda iki ya da üç işle başladığı meslekte, şimdi haftada 50 ila 100 işe ulaştı. Artık polis, bir olay yeri temizlenmesi gerektiğinde şirketini arıyor.

Çoğu temizlik işinde çok sayıda solvent ve dezenfektan kullanılırken, Ben halıdaki sıradan lekeler için hala toz ya da sıvı deterjan ve ılık su gibi basit temizlik yöntemlerine başvuruyor.

Ben şimdiye dek yaklaşık 3.500 kişiye eğitim vermiş, ancak bunun herkese göre bir iş olmadığını kabul ediyor. Evinize girerken kapının önünde bırakabileceğiniz bir iş değil ve bazı vakaları yıllardır unutamıyor.

Bir vakada, bir adam karısını “sopayla dövmüş” ve üç gün boyunca evlerinde bırakmış. Komşusu kadını bulduğunda hala yaşıyormuş ama hastaneye götürülürken yolda hayatını kaybetmiş.

“Bunca zaman hiç bu kadar vahşi bir şey görmedim” diyor.

Her yana, her yüzeye kan sıçramıştı.

“Bu benim için pek çok açıdan trajikti. Kadına çok üzüldüm. Bunlar işinde gücünde iki insandı. Hala birinin böyle bir tepki vermesine ve başkasının canını almasına neyin sebep olduğunu bilmiyorum.”

Ben aynı zamanda bir ailenin ev köpeğinin bir bebeği öldürmesinin ardından temizlik için çağrılmak gibi üzücü bir durumla da karşı karşıya kalmış.

“Biz bir odada temizlik yaparken, yan odadan hıçkırık ve ağlama seslerini duyabiliyorduk.

“Öyle dönemler oldu ki, iş kimliğimi takınmam. bunun benim işim olduğunu bilmem, sadece bunu yapmam ve çekip gidebilmem gerekiyordu.

“Bastırıyorum ve içime atıyorum.”

Bu iş yaşamıyla başa çıkabilmek için sahilde yürüyüş yapmak, golf oynamak ya da çiftliğindeki ineklerle ilgilenmek gibi hobilere başvuruyor.

Ben sadece otobiyografisi “The Life of a Crime Scene Cleaner – Bir Suç Mahalli Temizlikçisinin Hayatı” kitabını yazarken tanık olduğu manzaralar karşısındaki duygularını açtı.

“Sanki tüm duygular yüzeye çıkmış gibiydi. Buna terapi diyemem çünkü kendimi daha iyi hissettiğimi söyleyemem ama dışarı çıkmasına izin verdim” diyor.

“Her bir hikâye için aklımda başlıklar vardı ve yazmaya başladığımda ağlamaya başladım.”

Ben, işinin yarattığı duygusal karmaşanın ortasında kendisini destekledikleri için ailesine teşekkür ediyor.

“İş yerinde ne olursa olsun, eve geldiğimde beni seven ve sevdiğim insanlardan oluşan bir cennette olduğumu biliyordum” diyor.