Oysa sadece bir film: Korku filmi izlerken neden korkarız?

Karanlık bir odada, ani bir çığlık sesi… Oysa biliyoruz: ortada gerçek bir tehlike yok. Ancak buna rağmen korku filmi izlerken kalbimiz hızla çarpıyor, kaslarımız geriliyor, reflekslerimiz tetikleniyor. Uzmanlara göre bu durum tamamen beynimizin hayatta kalma mekanizmasıyla ilgili.

AMİGDALA TEHLİKE ALGISINI GERÇEĞE DÖNÜŞTÜRÜYOR

Nörobilim araştırmaları, korku filmleri sırasında amigdala adı verilen beyin bölgesinin yoğun şekilde aktifleştiğini gösteriyor. Amigdala, korku ve tehdit algısını yöneten merkez olarak biliniyor.

Gerçek bir tehlike olmasa bile, filmdeki ses efektleri, yüz ifadeleri ve müzikler beyne “tehlike var” sinyali gönderiyor. Beyin, bu sahte tehdidi ayırt edemeyip vücudu savunma moduna geçiriyor.

ADRENALİN FIRTINASI BAŞLIYOR

Bu yanlış alarmın sonucu olarak vücut adrenalin salgılıyor. Kalp atışları hızlanıyor, kan basıncı artıyor, kaslar geriliyor. Uzmanlar, bu tepkinin aslında evrimsel bir kalıntı olduğunu söylüyor. Binlerce yıl önce atalarımız bu mekanizma sayesinde avcılardan kaçabiliyordu; bugünse aynı sistem bir film sahnesine tepki veriyor.

KORKUDAN KEYİF ALMAMIZIN NEDENİ: DOPAMİN

Peki neden kendi isteğimizle bu duyguyu yaşıyoruz? Psikologlara göre, korku filmleri izlerken yaşanan yoğun heyecan sonrası vücut dopamin salgılıyor yani “ödül hormonu“. Bu da seyircinin korkudan sonra rahatlama ve keyif hissetmesine yol açıyor.

Kısacası, korku filmi izlemek beyinde adrenalinle dopamin arasında bir denge yaratıyor; bu da birçok kişide “bağımlılık etkisi” oluşturuyor.

GERÇEK TEHLİKE OLMASA DA BEYİN KANDIRILABİLİYOR

Helsinki Üniversitesi’nde yapılan bir çalışmada, korku filmleri izleyen kişilerin beyin taramalarında, gerçek bir tehditle karşılaşan insanlarınkine benzer sinyaller gözlemlendi. Bu durum, beynin duygusal tepkiler konusunda gerçek ile hayali kolayca ayırt edemediğini ortaya koyuyor.