İlişkilerde yapay zeka çağı: Duygusal sorunlarda yapay zekaya güvenmek ne kadar doğru?

2025’te romantik ilişkilerle ilgili danışmanlık için ChatGPT gibi chatbotlara başvuranların sayısı hızla artıyor. Kimi kullanıcılar yapay zekânın tarafsızlığında güven bulurken, uzmanlar bunun uzun vadeli duygusal gelişim için riskli olabileceği konusunda uyarıyor.

İLİŞKİLERDE YAPAY ZEKÂYA YÖNELİŞ

Son dönemde Reddit’te açılan sayısız başlık, insanların ilişkilerinde ChatGPT’den yardım aldığını gösteriyor. Kullanıcılar, “ilişkilerde kırmızı bayraklar”, “şüpheli davranışların analizi” ya da “aşk hayatındaki çıkmazlar” gibi konularda yapay zekânın önerilerini tartışıyor. Hatta viral bir örnekte, bir kadın ChatGPT’nin yaptığı yorum sonrası boşanma davası açtı.

NEDEN İNSANLAR CHATBOTLARA GÜVENİYOR?

Davranış bilimci ve ilişki koçu Clarissa Silva’ya göre bunun sebebi, duygusal güvenlik. Yapay zekâ, aile ya da arkadaşlar gibi geçmişten gelen yargılar taşımadığı için daha “tarafsız” bir alan sunuyor. Silva, “Yakın çevreniz, sizi geçmiş hatırlatmalarla eleştirir. Bu da savunma mekanizması yaratır. Yapay zekâda ise insanlar yargılanmadıklarını hissediyor” diyor.

KISA VADELİ ÇÖZÜM, DERİN SORUNLAR

Araştırmalar, chatbotların empatik bir tavsiye kanalı gibi algılanabileceğini ortaya koysa da, Silva bunun aslında kalıcı bir çözüm olmadığını vurguluyor. Ona göre yapay zekâ, insanların gerçek duygusal ihtiyaçlarını gizleyen bir “bandaj” görevi görüyor. “İlişki başarısızlıkları, onları anlamakla başarıya dönüşür. Bunu sağlayacak olan da insanın kendi farkındalığıdır, yapay zekâ değil” diyor.

DİJİTALLEŞEN DUYGULAR

Pandemi sonrası artan yalnızlık ve anksiyete, yapay zekâya yönelişi daha da hızlandırdı. İnsanlar ilişkilerdeki şüphelerini, kaygılarını ve kıskançlıklarını artık dijital bir “güven noktası”na aktarıyor. Ancak uzmanlar, AI yanıtlarının algoritmik önerilerden ibaret olduğunu ve duygusal gerçeklik yerine olasılıklarla çalıştığını hatırlatıyor.

RİSKLER NELER?

Silva, özellikle aldatma ya da güven ihlali gibi hassas konularda yapay zekânın verdiği cevapların “mutlak gerçek” gibi algılanmasının tehlikeli olduğunu belirtiyor. Çünkü bu yanıtlar, kişinin kendi travmaları, kaygıları ve geçmiş deneyimlerinden bağımsız düşünülemiyor.