Millattan öncesinden bir ayak izi…

Van Kalesi’nin kuzeyindeki höyükte yürütülen kazı çalışmaları sırasında ortaya çıkarılan Urartu kadınına ait ayak izi, “100+2 Süreli Müze Sergileri Projesi” kapsamında ilk kez Van Müzesi‘nde görücüye çıktı.

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Erkan Konyar başkanlığında 2018’de höyükte (eski yerleşim yerlerinin zamanla toprakla örtülüp tepe biçimine gelmiş hali) yürütülen kazı çalışmalarında Urartu kadınına ait ayak izi gün yüzüne çıkarıldı. Kalıbı alındıktan sonra bulunduğu yerden kesilerek koruma altına alınan ayak izinin, antropologlarca yapılan incelemede, milattan önce 6 ila 9’uncu yüzyıla ve Urartu kadınına ait 36 numara büyüklüğünde olduğu tespit edildi.

Uzun süredir koruma altında tutulan ayak izi, “Urartu’dan günümüze kadın” temalı sergi kapsamında sanatseverle buluştu. Ayak izi, 31 Ağustos’a kadar sergi kapsamında görülebilecek.

Anadolu’nun kültürel zenginliğini ziyaretçilerle buluşturduklarını ifade eden Müze Müdürü Bülent Demir, “Van Müze Müdürlüğü olarak 100+2 sergisinde Urartu’dan günümüze kadın temalı sergimizi açmış bulunmaktayız. İlk defa sergimizde teşhire çıkardığımız eserler arasında olan kerpiç üzerine basılı kadın ayak izi, sergimizin en dikkat çekici unsuru olmuştur. Eserimiz, Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğünün izniyle, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Prof. Dr. Erkan Konyar başkanlığında 2018 yılında Van Kalesi Höyüğü kazı çalışmalarında ortaya çıkmıştır.” dedi.

“KADININ EMEĞİNE VE YAŞAMINA DİKKAT ÇEKİYORUZ”

Kerpiç üzerinde çok anlamlı bir iz olduğunu anlatan Demir, ayak izinin 36 numara büyüklüğünde bir insana ait olduğunu ve Post-Urartu ya da Geç Demir Çağı dönemine tarihlendirildiğini ifade etti. Ayak izinin kerpiç üzerinde bulunmasının, o dönemlerde kerpiç üretimi ve döşeme aşamalarında kadınlarında aktif rol aldığını düşündürdüğünü dile getiren Demir, “Yapılan etnografik çalışmalar günümüzde olduğu gibi geçmişte de kerpiç yapımının çoğunlukla ev halkı, özellikle kadınlar tarafından gerçekleştirildiğini ortaya koymaktadır. Bu ayak izi yalnızca teknik bir veri değil, aynı zamanda binlerce yıl öncesine ait gündelik yaşamın, emeğin ve kadının varlığının izlerini taşıyan sessiz bir tanıktır. Bugün bu ayak izini sergilerken, sadece bir kerpiç parçasını değil, geçmişin görünmeyen öznesi olan kadına, onun emeğine ve yaşamına da dikkati çekiyoruz.” dedi.