![AKP’nin övünç kaynağının maliyeti! ‘Yolsuzluğun yüzde 50’sini kesebilsek, aç açıkta kimse kalmaz’](https://havadiskolik.com/wp-content/uploads/2024/08/akpnin-ovunc-kaynaginin-maliyeti-yolsuzlugun-yuzde-50sini-kesebilsek-ac-acikta-kimse-kalmaz-IxmPaugR-790x420.jpg)
CHP’li Zeynel, toplumsal medya kanalı Youtube üzerinden 15 Temmuz Darbe Girişimi’ne ait geçen ay yayınladığı görüntünün akabinde bu ay da Türkiye’de iktidar eliyle yapılan yolsuzluklar ve kurulan yolsuzluk ağına ait görüntülü bir paylaşım yaptı.
“KKM’YLE BİRİLERİNİN CEBİNE AKTARILAN KAMU KAYNAĞIYLA 126 BİN KONUT YAPILABİLİRDİ”
Kamu özel iş birliği (KÖİ) ismi altında yapılan işlerle Kur Muhafazalı Mevduat ismi altında kamunun uğratıldığı zararın Büyük Divan’da yargılama konusu yapılacak ölçekte olduğunu savunan CHP’li Emre’nin yayınladığı görüntülü paylaşımındaki değerlendirmeleri şöyle:
Türkiye’de oluşan bu hortum nizamından kimi başlıklar size anlatacağım. Birincisi, kur muhafazalı mevduat diye bir şey uydurdular. Kur muhafazalı mevduat ne vakit çıktı? 2022’nin mart ayında çıktı. 2022’nin mart ayından 2023’ün sonuna kadar -bu yılı bir tarafa bırakıyorum- yalnızca bu aralık periyodunda bizim cebimizden giden sayı 152 milyar TL. Biz 152 milyar TL’yi, yalnızca bir yanlış siyaset diyemeyeceğim, bir kaynak transferi ve zengini daha fazla zenginleştiren bir araç haline geldi. Dünyada bunu uygulayan ülke yok!
152 milyar TL’ye biz ne yapabilirdik, bu parayı hiç etmeseydi iktidar? Bu parayla, hele hele sarsıntı yaralarını sarmaya çalıştığımız bir devir içerisinde 75 metrekareden 126 bin tane konut yapabilirdik. Yani siz bu parayı bu türlü hiç etmeseydiniz, 126 bin tane biz konut yapabilirdik yahut bir buçuk milyonun üzerinde beşere 12 ay boyunca minimum fiyat seviyesinde maaş verebilirdik. Yani yalnızca bir kalemde bu ortaya çıkan yolsuzluk ya da hortum ya da para transferinden bahsediyoruz.
YANDAŞA İKİ KATINA İHALE EDİLDİ
Bu modelle yani yap işlet devret modeliyle Türkiye’de yapılan işlerde en az iki kat ya da bir öbür sözle söyleyeyim, olağanda maliyet bir üniteyse en az iki olarak bizim cebimizden çıkan sayılar var. Ki bu en az sayılar… Siz Türkiye’de son periyotta yapılan üç köprüyü kendiniz devlet olarak yapsaydınız bunları yaklaşık 6 milyar Euro’ya mal edip yapabilirdiniz. Ancak bunun en az iki katı garanti ödemeler kapsamında, iki katı bir formda yandaşlara transfer edildiğini görüyoruz.
Daha evvel Türkiye’de çok konuşuldu yapılan tüneller, otoyollar vesairedeki yolsuzluklar lakin içlerinde iki başlık var o kadar çarpıcı ki bunların dışında… Bir tanesi Zafer Havalimanı. Zafer Havalimanı’nı ne kadar anlatsak, bir defa mi anlatsak, üç sefer, beş defa inanın ne kadar anlatsak kâfi değil zira yani bir hesap yapıyorsunuz, diyorsunuz ki, “Ben buraya bir havalimanı yapacağım. Yaptığım hesaba nazaran 2023 yılında bu havalimanını yaklaşık 1,570,000 kişi kullanacak” diyorsunuz, 43 bin kişi kullanıyor orayı. ‘Burada hesap yanılgısı mı yoksa aleni dolandırıcılık mı var’ dediğimizde, aleni dolandırıcılık var. Zira 43 bin ile bu sizin belirlediğiniz sayı ortasındaki uçuruma baktığınız vakit bir mantıksızlık var, yani 1 milyon 500 binin üzerinde bir garanti fiyat kelam konusu. Garanti geçişi veriyorsunuz ve bunun seksende biri mi doksanda biri mi gerçekleşiyor. Bu türlü bir hesap yanılgısı olmaz. Bu planlanmış formda, organize bir biçimde “Nasıl ben devleti soyarım”ın hoş bir örneği.
O havalimanının bulunduğu yer Kütahya’nın, Afyon’un, Uşak’ın bulunduğu alan. O bölgedeki tüm toplam nüfusu toplasanız çabucak hemen garanti ettikleri sayıya tekabül ediyor. Yani bir yıl boyunca herkes oradan uçsa lakin bu sayısı yakalayabiliyorsunuz ve bunu her sene tekrarlamasını bekliyorsunuz.
Peki bu havalimanının maliyeti ne kadar? Maliyeti 50 milyon Euro. Bizim bu havalimanında 2044 yılına kadar ödeyeceğimiz toplam sayıya baktığımız vakit 208 milyon Euro. Hepimizin cebinden, vergilerimizden giden ve birilerinin cebine transfer olan, yandaşların cebine transfer olan sayı olarak karşımıza çıkıyor.
Bu örnekleri çok artırabiliriz fakat bir alan var ki Türkiye’de sahiden ben gereğince konuşulduğunu düşünmüyorum. Kent hastanelerindeki ortaya çıkan yolsuzluk… Buralardaki yolsuzluk o denli müthiş boyutta ki anlatırken bile bu türlü dehşete düşüyoruz desek açıkçası yeridir. Artık ben mesela oradan kimi sayılar vereceğim size. Birtakım sendikaların yaptığı hesaplamalar var. Genel Sıhhat İş Sendikası datalarına nazaran, diyor ki, “17 kent hastanesine 25 yılda ödenecek toplam parayla 600 yataklı 875 hastane yapabilirdik.” 17 hastane parasına 875 hastane 600 yataklı hastane yapabilirdik, diyor. Zira toplam bu kent hastanelerine biz 25 yıllık işte o garantilerle ödediğimiz toplam ölçüleri hesapladığımızda 80 milyar dolarlık bir sayı ortaya çıkıyor. Ve buralarda her yıl, mesela 2024 yılında 86 milyar TL ödeyeceğiz.
“BİR DE UYUŞMAZLIK HALİNDE YABANCI MAHKEMELER YETKİLİ KILINMIŞ”
Mesela Kayseri Şehir Hastanesi, 3 buçuk milyar TL, 25 yılda yaklaşık ödeyeceğimiz para var ve Sayıştay demiş ki, bunu sen yapsan 500 milyon TL’ye yapıyorsun. Artık 7 kat bir paranın yandaşlara transferi kelam konusu. Nasıl bir vicdansızlık, sahiden insan düşünmeden edemiyor.
Ya da Manisa’daki Kent Hastanesi… Manisa’daki Kent Hastanesi’nin 2 yıllık kirası, o hastanenin maliyeti. Biz 23 yıl bu hastaneye daha fazladan para vermiş olacağız. Tam sayısı söyleyeyim size: 23 yıl yani 1,3 milyar TL heba olacak, gidecek para. Zira bu Manisa Kent Hastanesi’ni kendin yapsan, burada ödediğin 25 yıllık sayısı böldüğünde, 2 yıllık hastane kirasıyla bunu yapabiliyorsun.
Burada alışılmış o denli mukaveleler yapılmış ki, iktidar bu ülkede elbette el değiştirecek önümüzdeki periyot lakin Türkiye’nin geleceğini ipotek altına alan mukaveleler yapılmış ve bunların kimilerinde yurt dışı mahkemeleri yetkili kılınmış. Yani alınan krediler münasebet gösterilerek. Mesela Ankara Etlik Kent Hastanesi’nin kredisini İtalyan bir firma verdiği için “uyuşmazlık halinde İtalyan mahkemesi yetkilidir” diye rapora işlenmiş. Tekrar bunlar, bu söylediğim de Ankara Etlik Şehir Hastanesi, Sayıştay raporlarında sabit.
Bir diğer başlık son devirde Türkiye’de belediyeler Cumhuriyet Halk Partisi’ne geçtikten sonra, belediyelerin Toplumsal Sigortalar Kurumu’na borcunun televizyon programlarında günlerdir işlenmesi. İşte “100 milyar TL’ye yakın borç var, en borçlu belediyeler Cumhuriyet Halk Partililer”. Doğal en büyük belediyeler Cumhuriyet Halk Partisi’nin olduğu için şu anda en borçlu SSK’ya borcu olan belediyeler diye günlerdir anlatılıyor. Bu borcu biz yapmadık, iktidar yaptı. İktidarın elindeyken yaptı. Hatta o denli ki, bu belediyelerin yüzde sekseni iktidardayken, 2014 yılı, 2015 yılı Sayıştay raporlarında tekrar bunlar var. Belediyeler borçlarını ödemiyor ve bunlar, Sosyal Sigortalar Kurumu için risk oluşturuyor diye raporlar var, bulgular var. O bulguları ciddiye alıp önemseyip uyguladı mı iktidar, uygulamadı. Ne vakte kadar bekledi? Ne vakit ki Cumhuriyet Halk Partisi o belediyeleri aldı, artık bu borcu ödeyin diyor. Toplam sayı da 100 milyar TL’ye yakın, yani tüm belediyelerin borcu olarak.
Peki, bu iktidar devrinde yalnızca belirli firmaların vergi affı, yani özel istisna af getirerek, vergi borcunu silerek 200 milyar TL’sini affettiler. Yani 100 milyar TL küçük sayı demiyorum ben, belediyelerin SSK borcu açısından. Fakat bakın, tek bir kalemde 200 milyar TL’lik kendi yandaşlarının vergi borcunu sildiler gitti.
ÖRTÜLÜ ÖDENEK
Ve o denli sayılar var ki, örtülü ödenek nasılsa sorulamıyor, her yıl bir evvelkine nazaran çok büyük artışlarla devam ediyor. Bunları sorgulayan ya da “Kardeşim bu artışları neye bağlıyorsunuz?” diye soranı da bu türlü vatan haini ilan ediyorlar. Bir saray yaptılar oraya, külliye demeyeni düşmanlaştırıyorlar. Güya söylemek zorundayız biz oraya, sizin dediğiniz sözlerle konuşmak zorundayız. O sarayın harcamasına bakıyorsun, yıllık ayrılan bütçe 12 milyar TL’nin üzerinde. Hani biz burada bunları bu türlü hesap ettiğimizde, 10 dakikalık bir görüntü çekerken, yalnızca saray harcaması 250.000 TL gidiyor, bu milletin cebinden giden paralar.
Bunlar o kadar büyük sayılar ki, baktığınız vakit, tahminen burada bu türlü bir kısa görüntüde çektiğimiz birkaç çarpıcı örnek anlatabildiğimiz, tıpkı paralarla neler yapabileceğinizi söyleyeceğimiz kimi örnekleri bile sizlerin dikkatine sunduğumuzda, bu hortum sisteminin Türkiye’de son bulması için, asıl beka sıkıntımızın hortum tertibi olduğu ve bu hortum tertibi sonlanıncaya kadar da büyük çabaya girişmemiz gerektiğini, yargının bağımsızlaştığı ve tarafsızlaştığı bir sistemi, o kuvvetler ayrılığını oluşturabildiğimizde de Türkiye’de bir pak eller operasyonu gereksinim olduğu elzem.
“YOLSUZLUĞUN YÜZDE 50’SİNİ BİLE ÖNLEYEBİLSEK TÜRKIYE’DE AÇ, AÇIKTA KİMSE KALMAYACAK”
Şu anda Avrupa ülkeleri içerisinde emeklimiz en sonda 2. sırada alıyor. Altı üstü 10.000 liraydı maaşı, o da maaş denmez hakikaten. Hani gidip de bir yerde torunlarıyla bir yemek yiyecek, bir çay kahve içecek imkânı dahi yok. 2.500 liralık artırım yaptılar, onu da AK Parti’nin yetkilisi bu türlü basın toplantısında “Efendim bütçe, yıl sonuna kadar 30 milyar falan yük geldi” diye anlatıyorlar.
Türkiye’de o denli bir sistem var ki; orta sınıfın eridiği, minimum fiyatla emekli maaşıyla geçimi bırakın hayat savaşı süren milyonların olduğu bir ülke. Bir bakıyorsunuz, Türk Hava Yolları CEO’su 1.800.000 TL aylık maaş alıyor. Bunu hesapladığınızda, bir emeklinin 12 yıl alacağı maaş toplamını bir ayda bir bürokrata verebiliyorsunuz.
Yine, çok seferler kamuoyuna da yansıdığı halde, birden fazla maaş alan bürokratlar var. Yani, toplam maaşı 300-500 binleri bulan bürokratlar. Bunların hepsini olağanlaştıran bir nizamdan bahsediyoruz. Öte yandan da emekliye altı üstü 2.500 TL yapılan artırımın sıkıntı yapıldığı bir Türkiye.
Kimse Türkiye’de emekliye, minimum ücretliye imkân yok, kaynak yok demesin. Burada kaynakların önceliği var iktidar açısından. O öncelik, ne dediğimizde? Kaynakların yandaşlara transferi, nokta.
Türkiye’de kaynak, bakın, şu nizam içerisinde dahi, bu kadar makus iktisat yönetilmesi, genç nüfusun kullanılamaması, işsizliğin bu kadar büyük olması, bütün bu nizam içerisinde bile başından beri söylediğim ve tekrar ettiğim şeyi tekrar söyleyeyim. Yani hele hele, Türkiye’deki yolsuzluğu büsbütün sıfırladığınızda, Türkiye’nin zenginleştiğini, Türkiye’deki insanların zenginleştiğini göreceğiz. Lakin bu yolsuzluğun yüzde 50’sini bile kesebilsek, yüzde 50’sini önleyebilsek, inanın Türkiye’de aç, açıkta hiç kimse kalmayacak. Hiç kimsenin bir sorunu olmayacak. Zira öylesine büyük sayılar transfer ediliyor ki daima.
“YÜCE DiVANLIK SUÇLAR”
Şu soruyu söylüyoruz, Meclis’te söylüyoruz, televizyon programlarında söylüyoruz. Bir ülkede 200 kere kamu ihale kanunu değişir mi? Bu iktidar periyodunda, 200’ün üzerinde kamu ihale kanununda değişiklik oldu. Bütün büyük işlerde ihale açmıyorlar, 21/B diye bir yordamla istediklerine götürüp pazarlık metodu bunu veriyorlar.
Hani birazcık bu türlü bir yargı bağımsızlığı sağlansa, kurumsallığın gerçekleştiği, kuvvetler ayrılığının oluştuğu, tek adam periyodunun sonlandığı bir durumda, burada ismi geçenlerin hepsi Büyük Divan’da yargılanır, binlerce yıl ceza alırlar.”