“Sessizlik, güçlülüğün lisana gelmesidir” demiş Franz Kafka… Pekala, sessizlik ruh sıhhatimizi nasıl tesirler? İşte bilim insanlarının husus hakkında yaptığı çalışmalar ve bu çalışmaların sonuçları…
Dünyamız giderek daha gürültülü hale geliyor. Kalabalığın sesi, telefon sesleri, bulaşık makinesi, çamaşır makinesi sesleri, yandaki inşaattan gelen sesler, otomobil sesleri, komşulardan gelen sesler birinci aklımıza gelenler… Dünya Sıhhat Örgütü de bizimle birebir fikirde… Dünyamız çok gürültülü ve bu sıhhatimize ziyan veriyor.
Elbette yüzyıllardır sessizliğin ehemmiyetini biliyoruz: Birçok dinde sessizlik hayati bir düzgünleşme süreci olarak destekleniyor. Sessiz inzivalar, sessiz bir tatil konutuna kaçış, kırsalda yürüyüşler, meditasyon… Uzmanlar ve araştırmalar, bilhassa gürültülü dünyamızda, sessizlik içinde geçirilen vaktin sayısız faydası sağlayabileceğini doğruluyor.
Sessizce oturmak kan basıncını düşürmeye yardımcı olabilir
Yapılan bir araştırma, müzik dinledikten sonra 2 dakikalık bir sessizlik mühletinin deneklerin kalp atış suratını ve kan basıncını değerli ölçüde azalttığını saptadı. Yavaş, rahatlatıcı müzikle karşılaştırıldığında bile, sessizlik, kalp sıhhatinin bu değerli ölçütlerinde daha büyük düşüşlere neden oldu.
Barış
Bilim insanlarının 2013 yılında fareler üzerinde yaptığı bir çalışma zihni susturmanın beyin büyümesini artırdığını ortaya çıkardı. Araştırmacılar, farelerin her gün 2 saat sessizliğe maruz kaldıklarında hipokampusta yeni hücreler geliştirdiğini buldular. Hipokampus, hafızamız, hislerimiz ve öğrenme yeteneğimizle irtibatlı beyin bölgesidir.
Psikolog Amy Sullivan, “Yorulduğumuzda, savaş ya da kaç tepkimize çok yüklenir ve bir dizi sıkıntıya neden oluruz” diyor ve ekliyor “Vücudumuzun gerilime verdiği fizikî yansıyı durdurmaya yardımcı olmak için hudut sisteminin farklı bir kısmından faydalanmak için sakin, sessiz anları kullanabiliriz.”
Sinirbilimciler sessiz kalmanın dinlenmek, rahatlamak ve tekrar şarj olmak için fırsatlar yaratabileceğini söylüyor. Dr. Sullivan, “Sessizlik içinde oturmayı ve kendi üzerine düşünmeyi öğrenmek, kendimize ve çocuklarımıza verebileceğimiz en büyük ikramlardan biridir. Kıymet sistemimize, istek ve gereksinimlerimize daha derinden indiğimizde, daha derin bir seviyede bağlantı kurabiliriz. Bu yeteneği geliştirmemiz gerekiyor.”