Önceki gün Almanya’nın kuzeyindeki Hamburg kentinde Yehova Şahitleri’ne ilişkin bir binaya yapılan şu kanlı akın bir “dini nefret” kaynaklı mı doğrusu emin eğilim. Zira altı kişinin hayatını kaybettiği olayın failinin eski bir Yehova Şahitleri …
Önceki gün Almanya’nın kuzeyindeki Hamburg kentinde Yehova Şahitleri’ne ilişkin bir binaya yapılan şu kanlı taarruz bir “dini nefret” kaynaklı mı doğrusu emin eğilim. Zira altı kişinin ömrünü kaybettiği olayın failinin eski bir Yehova Şahitleri mensubu olduğu belirtiliyor. Yani taarruzun çok farklı nedenleri olabilir.
Ancak, eski bir üyesinin saldırısına uğramış olması Yehova Şahitleri’nin öteki din mensuplarınca “dünyanın en çok zulüm gören dini” olduğu gerçeğini ortadan kaldırmıyor. Bu resmi olarak ilan edilmiş bir gerçek. ABD Memleketler arası Dini Özgürlükler Komiyonu’nun bu bahiste detaylı bir raporu vardır hatta. (The Küresel Persecution of Jehovah’s Witnesses (uscirf.gov) linkinden ulaşabilirsiniz). Rapora nazaran Yehova Şahitleri’ne yönelik bu zulüm global boyutlarda üstelik. Örneğin Eritre’de Yehova Şahidi iseniz vatandaşlıktan çıkarılır, tüm uygar haklarınızı kaybeder, mahpusa de girebilirsiniz. Tacikistan, Singapur ya da Rusya’da da durum tıpkı. Demokratik olduğu düşünülen kimi ülkelerde de o denli.
Raporda, öbür dini kümelere yönelik zulüm daha kanlı olsa da, bu taarruzların kurbanlarının bir ya da sonlu sayıda ülkede ağırlaştığına dikkat çekilerek Yehova’nın Şahitleri’nin farklı kıtalarda zulüm gördüğüne, düzinelerce ülkede ayrımcılığa uğradığına dikkat çekiliyor. Doğrudur muhtemelen.
Ermenistan, Azerbaycan, Güney Kore ile Kuzey Kore’de askerlik yapmayı reddettiği için mahpusa atılan çok sayıda Yehova Şahidi var. 1953’ten bu yana 19 binden fazla kişinin hapsedildiği Güney Kore’de, vicdani retlerinin “samimiyeti” tartışmalı olduğu için yalnızca dört kişi mahpusta tutulmaya devam ediyor. Güney Kore ayrıyeten sivil bir alternatif sunmaya başladı, fakat bunu tercih edenlerden olağan askerlik mühletine nazaran bir yıl daha fazla hizmet etmelerini istiyor. Lakin bu da bir öteki ayrımcılık tipi.
Eritre’de Yehova Şahitleri’ne yönelik baskılar hakikaten fecî boyutlarda. 2020’de tam 52 Yehova Şahidi’nin mahpusta olduğu belirtilmişti. Bunlardan kimileri 20 yıldan fazla bir müddettir mahpusta. Cezaevi şartları ya da cezaevi yetkililerinin makus muamelesi nedeniyle dört Yehova Şahidi de öldü deniyor kelam konusu raporda. Tüm bunları yaşamalarının nedeni vicdani retçi olmaları. (Bu ortada karışmasın; her vicdani ret savunucusu Yehova Şahidi değil).
Neden zulüm görüyorlar?
Tabii ki rastgele bir sempatim yok, lakin zulüm görmüş olmalarına elbette kayıtsız kalamadığımdan, ayrıyeten neden bu kadar nefret edilen bir küme olduğunu merak ettiğimden ilgiliyim bahisle. Bazıları Yehova Şahitleri’nin “vicdani retçi” olmalarından, yani ellerine silah almak inançlarına aksi olduğu için askerlik misyonunu yapmamalarından dolayı “vatansever” olarak görülmediklerini, bunun da onlara karşı nefret doğurduğunu ileri sürüyor. Yehova Şahitleri ise bu tavırlarını İncil’den türettikleri argümanlarla savunuyorlar. Bu inanç sahiplerine bakışımdan bağımsız olarak belirteyim; vicdani ret bir insan hakkıdır. Bunu savunuyor diye rastgele bir inanç kümesine ya da rastgele bir inanca bağlıolmayan bireye baskı yapılmasını savunacak halim yok natürel.
Her din üzere son derece tutucu yanları olan, muhakkak bayan düşmanı bir din Yehova Şahitleri. Lakin, askerliği reddetmelerinden de anlaşılacağı üzere pasifist bir dindir. Bazılarının apolitik olduğunu savunmalarını da inandırıcı bulmam bu ortada, her din üzere Yehova Şahitleri de son derece “politik”tir zira. Dünyaya kendince nizam verme emeli güden, özel mülkiyet yanlısı, kamuculuk zıddı, kısaca “sermaye dini”dir. Yani karşı olmam için gereğince neden var. Hak maksatlı toplumsal hareketleri “düzen” faydasına frenlemek üzere bir fonksiyonu olması da karşı olma münasebetlerim ortasındadır.
Yehova Şahitleri, pasifist olmaları bir mana söz etmez, insanca, hakça bir nizamın, “insan eliyle” kurulmasına mani elbette. İsa’nın Yuhanna 18:36’da söylediği üzere, “bu dünyadan olmayan” bir krallığın kesimi olarak yaşamak istiyor mensupları. Mezarötesi bir anlayış yani.
Çok güçlü olduklarında ne yaparlar bilemem, lakin bu halleriyle, “pasifist” tavırlarıyla üzerlerine çullanılmayı gerektirecek bir durum yok ortada.
Almanya’daki akının münasebeti nedir anlarız doğal. Umarım, bir defa daha tekrarlanmaz, bu “barışçı” din mensupları kör şiddetin amacı olmaz.
“Bu dünyadan olmayan bir krallığın parçası”dırlar diye görmezden mi gelelim onlara yapılan zulmü? Başları öbür yerde lakin zulüm gördükleri dünya şu bizimki işte.
“Bu dünyanın bir kesimi olarak” alışılmış ki yanlarında olacağım..