Öldürücü sürülerinin, çok geçmeden dünya çapındaki alanlarının standart bir özelliği haline gelmesi muhtemel.
Bu durum, kullanımının düzenlenip düzenlenmeyeceği ve nasıl düzenleneceği konusundaki tartışmaları alevlendirdi ve ölüm kalım kararlarının eninde sonunda yapay zeka (AI) programlarına aktarılma olasılığına ilişkin endişeleri artırdı.
Zamanla yapay zeka, sistemlerinin belirli hedef türlerini seçme ve onlara saldırma konusunda kendi kararlarını verecek.
Yapay zeka teknolojisindeki son gelişmeler, ölümcül otonom silahlar olarak bilinen bu sistemler etrafındaki tartışmayı yoğunlaştırdı. Ancak bazı açılardan otonom silahlar yeni bir şey değil.
Üzerinden bir kişi veya nesne geçtiğinde otomatik olarak etkinleşecek şekilde tasarlanan mayınlar, 19. yüzyılın başlarında Amerikan İç Savaşı sırasında kullanıldı.
Pentagon onlarca yıl önce otomatik silahlar kullandı
1970’lerin sonlarından itibaren Amerika Birleşik Devletleri, CAPTOR denizaltı karşıtı mayını olarak bilinen bir silahla bu konsepti genişletmeye başladı .
Mayın bir uçaktan veya gemiden atılıp okyanus tabanına yerleşebilir ve cihazın sensörleri bir düşman hedefi tespit ettiğinde otomatik olarak patlayana kadar orada kalabilir.
1980’lerden itibaren düzinelerce donanma gemisi, gelen düşman füzelerini aramak ve takip etmek için yüksek güçlü bir radar sistemi kullanan AEGIS silah sistemine güvenmeye başladı.
Daha sofistike otonom silahlara doğru ilerlemenin bir sonraki adımı, AIM-120 gelişmiş orta menzilli havadan havaya füze gibi “ateşle ve unut” güdümlü mühimmatlar biçiminde geldi.
Eski bir üst düzey Pentagon yetkilisi ve Army of Yok kitabının yazarı Paul Scharre, güdümlü mühimmatların genellikle ateşlendikten sonra kurtarılamayacağını ve “polis tarafından bir şüpheliyi takip etmek için gönderilen bir saldırı köpeği” gibi davrandığını yazdı.
Yörüngelerini hassaslaştırmak için belirli bir derecede özerkliğe sahipler, ancak Scharre bunu “sınırlı özerklik” olarak tanımladı. Örneğin,Harpoon gemisavar füzeleri sınırlı özerklikle benzer şekilde çalışıyor.
Yakın zamanda otomatik silahlar
Ukrayna’daki savaş, başıboş mühimmat olarak bilinen bir tür otomatik silahın kullanımını ön plana çıkardı.
Bu cihazların tarihi, İsrailli bir askeri yüklenicinin Harpy olarak bilinen, yaklaşık iki saat boyunca havada kalabilen, yüzlerce kilometre boyunca düşman radar sistemlerini arayıp onlara saldıran bir insansız hava aracını tanıttığı 1989 yılına kadar uzanıyor.
Daha yakın zamanlarda, Kaliforniya merkezli AeroVironment gibi ABD askeri müteahhitleri, patlayıcı savaş başlığı taşıyan benzer başıboş mühimmatlar sattılar.
Bu üniteye Sustalı 600 adı veriliyor, bir tank veya başka bir hedef bulana kadar yukarıdan uçuyor, ardından zırh karşıtı savaş başlığını ateşliyor.
Silahın hedefe saldırması için hâlâ insan onayı gerekiyor. Ancak insanı denklemden çıkarmak, cihazı tamamen özerk hale getirmek nispeten kolay olacak.
Drone sürüleri yakında savaşlarda yerini alabilir
Birkaç ay önce yayınlanan bir tavsiye belgesine göre, Pentagon şu anda insansız hava aracı sürüleri oluşturmak için çalışıyor.
Nihai sonucun, gözetim ekipmanı veya silah taşıyan yüzlerce hatta binlerce yapay zeka destekli otonom drone’dan oluşan bir ağ olması bekleniyor.
Drone’lar büyük olasılıkla Çin’e yakın konumlandırılacak, böylece herhangi bir çatışma çıkması durumunda hızlı bir şekilde konuşlandırılacak ve Çin’in kendi sınırları boyunca inşa ettiği geniş gemi ve uçaksavar füze sistemleri ağını yok etmek veya en azından bozmak için görev yapacak.
Bu, GPS sinyalleri ve iletişimler engellendiğinde bile çalışmaya devam edebilecek binlerce ucuz, otonom ve bazen ölümcül insansız hava aracının önümüzdeki bir veya iki yılda karşımıza çıkacağı anlamına geliyor.
Büyük bir askeri yapay zeka yüklenicisi olan Palantir Technologies’in yöneticileri de dahil olmak üzere bazı askeri yükleniciler, en gelişmiş algoritmaların henüz yeterince güvenilir olmadığını, bu nedenle tamamen otonom yapay zeka kontrollü ölümcül saldırılar üretebilen drone’ların yıllar alabileceğini söyledi.