VAROLUŞUN ŞİFRESİ: İLAHİ GEOMETRİ VE SIRLARI
Kusursuzluğun, estetiğin en yüksek ifadeyle vücut bulmuş ve giyinmiş hali; ilahi geometri, bir başka deyişle sembol dili…
Kainatta, yaratılan tüm alemlerde, saklanan bir sır gibi açılmayı bekleyen sembol dili, bir yandan da kadim tarihin gözünden bu yana arz-ı endam ediyor. Sanatçılara, mimarlara, filozoflara, kısaca tüm insanlığa ilham oluyor.
Peki nedir bu dil? Nasıl konuşuyor?
Sırlı bir dili olsa da bilgeliği kozmozun her yanına saçılmış durumda… Göz alıcı formdaki bu geometrik şekilleri bir deniz kabuğunda, çiçeğin ve yaprağın desenlerinde, ağacın gövdesinde, bir örümcek ağında, atomda, DNA’da, gezegenlerde ve daha pek çok örnekte görmek mümkün.
Tarihte geriye yolculuk yaptığımızda, matematiğin dehası olan filozoflardan Galileo’nun “Evren, matematik diliyle yazılmıştır. Harfleri; üçgenler, daireler ve diğer geometrik biçimlerdir.” söylemi ve yine sayıların babası olarak da bilinen ünlü matematikçi ve astronom Pisagor’un “Evren mesajlarını sayı yoluyla iletir, Yaradan insanlarla sayılar aracılığıyla konuşur.” sözleri bizlere kainatta rastlantıya yer olmadığını açıklıyor.
İnsanlık tarihinden bu yana pek çok medeniyetin (Sümer, Mısır, Eski Mezopotamya, Antik Yunan) zekasını kullanarak gözlemlediği ve şehirlerin mimarisine yansıttığı bu sırlı dil sadece bir öğreti olmakla kalmamış, sanatsal ifadesiyle adeta dokunduğu her yeri büyülemiş diyebiliriz.
Şifacı semboller…
Kutsal geometrik şekilleri örneklemeden önce hiç şüphesiz ki, insan bedenine ve ruhuna verdiği şifaya da değinmek gerekir. Meditasyon yaparken, dua ederken, niyetlerinizi tezahür ettirmek için bu sembollerden faydalanabilirsiniz.
Beden ve ruh bütünlüğünü sağlayabilmek, enerji akışını dengeleyebilmek için kullanılan sembollerin, bugün kutsal mekanların tasarımlarında da (camilerde, kiliselerde, türbelerde) kullanıldığını görüyoruz.
Doğru alanda, doğru şekilde ve bilinçli olarak kullanıldığında, bulunduğu mekanın ya da kişinin enerjisini arttıran, dengeleyen, arındıran ve adeta tılsım oluşturan bu büyüleyici şekiller evrenin mükemmelliğini, yaratıcının varlığını bizlere gösteriyor.
Müziğin sembol dili…
Sadece doğada değil, müzikte de kendini gösteriyor. Notaların bir araya gelmesiyle duyduğumuz sesler (titreşimler) matematiksel olarak ölçülebiliyor. Duygularımıza hitap eden bu sesler, bizleri hareketlendirebildiği gibi sakinlik de verebiliyor. Titreşimlerin fizyolojimizi etkilediği gerçeği, matematiğin dehası olan büyük düşünür Pisagor’un bizlere müzik, ses, sayı ve biçim arasındaki bağlantıyı gösterdiğini hatırlatıyor.
Kutsal geometriye verilecek örnekler saymakla bitmez. Bu yazıda çeyreğin çeyreği bile olmayan sadece temel şekillere ve günümüzde popüler olarak en çok kullanılan sembollere yer verdik.
Başlıca şekiller:
DAİRE: Başlangıcı ve bitişi olmadığı için sonsuzluğu temsil eder. Hiç bitmeyen bir döngüdür. Kürenin iki boyutlu gölgesidir. Zamansızlığın ve mekansızlığın sembolüdür. Yaratıcının gücünü ve birliği temsil eder. En yaygın görülen semboldür. Örnek olarak; ay, güneş, dünya, atomlar, hücreler…
ÜÇGEN: Yaratıcılık, eylem, uyum, denge, ilahi ile bağlantı, enerjiyi yükseltme, enerjiden özgürleşme için kullanılır. Ruh-zihin-beden üçlemesini sembolize eder. Sağlamlık, değişmezlik ve dayanıklılık anlamını taşır. Örnek olarak; Eski Mısır’da eşkenar üçgenin Tanrı ile Nur’un sembol oluşunun “Isis-Osiris-Horus” olduğu düşünülmektedir. Yunan mitolojisinde “Zeus-Poseidon-Hades”(Gök ve yer -Deniz -Yertaltı Tanrıları), İslamiyette “Allah-Muhammed-Ali ” şeklinde, Hırıstiyanlıkta “Baba-Oğul-Kutsal Ruh” üçlemesindedir.
KARE: Kare sembolü, sağlamlığı, düzeni, istikrarı ve topraklanmayı anlatır. Anne, baba ve çocuğun oluşmasından sonra kainatın oluşumu bize dört sayısını yani kareyi sembolik olarak verir. Dört, karenin sayısıdır. Örnek olarak; dört element (hava-su-toprak-ateş) ile yaşam oluşur. Yeryüzünün tezahürünü anlatır.
En belirgin tanımıyla; dengeyi, birlikteliği, kararlı ve sağlam duruşu sembolize eder. Eski Mısır’da piramitler, dört sağlam köşe üzerine inşa edilmiş üçgendir. Burada sağlamlığa yapılan vurgu bizlere karenin önemini anlatır.
NOKTA: Boyuta ihtiyacı yoktur. Ancak tüm boyutları kapsar. Sonsuz gücü sembolize eder. Bir dairenin içindeki nokta; “her şeyi yaratan, yaratıcı güç, her şeyin başlangıcı, sıfır noktası” anlamını taşır.
YAŞAM ÇİÇEĞİ: Tüm yaşam formlarını içinde bulunduran bu sembol, kadim dönemlerden bu yana bütün geometrik şekillerin arasında en çok karşılaştığımız form olarak yerini alıyor. İç içe geçmiş eşit 19 çember ve onları çevreleyen büyük çemberle şekil tamamlanıyor. Kutsal oranların çıkış noktası olarak kabul edilen yaşam çiçeği, bizlere hiç bitmeyen döngüleri anlatıyor. Tohumun toprağa düşüp ağaç olma evresi, meyve vermesi ve bu sürecin en baştan bitmeyen bir döngüyle tekrar devam etmesi buna örnek olabilir.
SPİRAL: Kadim bilgeliğin en eski sembollerinden biridir. Yeniden doğmayı, büyümeyi, gelişimi ve değişimi anlatır. Merkezden başlayan ve dışa doğru gelişen doğanın şuurunu temsil eder. Yıldızların, samanyolunun döngüsü, yeniden doğumun döngüsü bu sembole örnek gösterilebilir.
ALTIN ORAN: “Fibonacci sayıları” olarak bilinen altın oran için kutsal geometrinin atası diyebiliriz. Ünlü matematikçi Leonardo Pisano Fibonacci’nin bulduğu bu kavram bizlere; “bütünün daha büyük bölüme oranının büyük bölümün küçük bölüme oranıyla aynı olması” tanımını veriyor. Bir yapının ya da sanat eserinin estetik açısından güzelliği bu kavram ile açıklanıyor. Bu benzersiz oran, nesiller arasındaki aktarımı ve sürekliliği de sağlıyor.
Doğadan örnek vermek gerekirse; kozalaklarda, ayçiçeklerinde, eğrelti otunda, deniz kabuklarında ve daha pek çok bitki ve hayvanda altın orana rastlamak mümkün.
METATRON KÜPÜ: Karmaşık gibi görünen bu geometri, tüm yaratılmışlarda bulunan geometrik şekilleri temsil eder. Daire ve çizgilerden oluşan metatron küpü, Tanrı’nın enerjisini ve bu enerjinin dengede uyum içinde kalmasını anlatır. Spiritüel çalışmalar, arınma, korunma ritüellerinde de kullanılır.
Sembol anlam olarak; tamamlama, uyum, işbirliği, yerine getirme, gerçekleştirme, memnuniyet, ilerleme ve tezahür ettirmek gibi kavramları temsil eder. Tezahürü ilerletmek ve gelişimi devam ettirmeyi vurgulayan bu sembole, kar taneleri, çiçekler, dna molekülündeki desenler örnek verilebilir.