Giresun’da, geçen hafta lunaparkta ‘Nessi’ ismi verilen oyuncak tren birden teğe raydan çıkarak devrildi.Eğlenmek için trene binen Giresun Emniyet Müdürlüğü Çevik Kuvvet Şubesi’nden Komiser Yardımcısı Sinem Gülşen Dilekçe can verdi. Özel Harekat Şubesi’nde…
Giresun’da, geçen hafta lunaparkta ‘Nessi’ ismi verilen oyuncak tren birden teğe raydan çıkarak devrildi.
Eğlenmek için trene binen Giresun Emniyet Müdürlüğü Çevik Kuvvet Şubesi’nden Komiser Yardımcısı Sinem Gülşen Dilekçe can verdi. Özel Harekat Şubesi’nde vazifeli olan polis memuru eşi Samet Dilekçe ile iki arkadaşları yaralandı.
Komiser Yardımcısı Dilekçe, şimdi 28 yaşındaydı.
Bu vefat, ‘Girepark’ isimli lunaparktaki bir dizi kuralsızlığın ve ihmalin akabinde geldi.
Kim bu Hakan Karaahmet?
Girepark’ın gerçek sahibi, tıpkı vakitte Giresunspor Lideri olan Hakan Karaahmet. Kentte ‘Giresun Öncü’ ve ‘Giresun Ekspres’ isimli iki günlük gazetesi ve bir radyosu bulunan Karaahmet, lunaparkı da içine alan Öncü Grup’un koordinatörü olarak biliniyor.
Karaahmet, Girepark’ı Giresun Üniversitesi Toplumsal Bilimler Meslek Yüksek Okulu’nda akademisyen olan eşi Aysun Karaahmet’e devretti. Lunaparkın müdürü ise bu işletmede yüzde beş payı bulunan Selim Kımıl.
Lunaparkın şirkete ilişkin olduğunu bilmiyormuş!
Aysun Karaahmet, sözünde, Girepark’ı eşinin kurduğunu ve kendisine devrettiğini kabul ediyor. Şirketin kağıt üzerinde sahibi olduğunu savunarak, “Hangi alanlarda faaliyet gösterdiğini bilmiyorum” diye konuşuyor.
O kadar ki…
“Hatta lunaparkın şirkete ilişkin olduğunu dahi bilmiyorum” diyor.
Yalan söylüyor.
Öncü Küme İdare Şurası üyesi olan Karaahmet, kümelerine ilişkin Giresun Ekspres Gazetesi’nde 29 Nisan 2019’da çıkan haberde, “Grubumuz bünyesindeki Girepark…” diyor.
Kaldı ki sözünde, lunaparkın işleyişine ait whatsapp kümesi yoluyla bilgi aldığını kabul ediyor.
Şirkete ilişkin olduğunu bilmiyorsa neden lunapark hakkında bilgi alıyor? İnsan “Niye ben bu whatsapp grubundayım” diye sormaz mı?
Sorumluluğu Kımıl’a yükleyip cezadan kurtulmaya çabalıyor.
Başta, lunaparkın varlığından haberdar olmadığını sav ederken, sonradan makinelerin nizamlı aralıklarla bakımlarının yapıldığını ileri sürüyor.
Şunları söylüyor:
“Kımıl oyuncağın bakımını yaptığımızı söylemişti. Lunaparkta kaç kişinin çalıştığını bilmiyorum. Makinelerde emniyet kemeri vs. güvenlik tertibatının olup olmadığını bilmiyorum. Treni kimin çalıştırdığını bilmiyorum. Lunaparkta misyonlu tabip ve iş güvenliği uzmanı olduğunu biliyorum lakin ne vakit görevlendirildiklerini, hali hazırda çalışıp çalışmadıklarını ya da sistemli bulunup bulunmadıklarını bilmiyorum.”
Karaahmet, çok aşikâr ki sorumlu tutulacağı konular bilmiyor! Nasıl olsa, cürmü üstlenecek kişi muhakkak.
Treni üniversiteli genç yönetim ediyormuş
Kımıl iki-iki buçuk ay evvel şirkete ortak olduğunu kaydediyor. Tarih veremediği üzere, mahkemede yüzde beş hissedar olduğunu belirtiyor. Karaahmet’i hatasız çıkarmaya çalıştığı anlaşılıyor.
Kımıl:
“Aysun, kağıt üzerinde şirket ortağı olup işleyişe müdahalesi yoktur. ‘Her şeyin en yeterlisi yapılsın’ diye telkinde bulunur. Lunaparkın işleyişi ile ben ilgilenirim.”
Kımıl, makinelerin bakım ve tamiratından sorumlu olduğunu, Nevzat Kurt’un kendisine yardımcı ettiğini anlatarak, şöyle devam ediyor:
“İkimiz tamirattan anlarız. Yapamayacağımız işlere usta çağırırdık. Kaynakçı olarak farklı ustalarla çalışırdık. Günlük makineleri denetim edip bakımlarını yapardık.”
Karaahmet’in bilakis Kımıl, “Düzenli vakit aralığında bakım yoktu” diyor. Emniyet kemeri, korkuluk ve bariyerin bulunduğunu belirtirken, “İş güvenliği uzmanı ve işyeri doktoru olup olmadığını tam bilmiyorum. Bu misyonları Kurt yerine getiriyordu” diye konuşuyor.
Kımıl, oyuncakları yarı vakitli çalışanların yönetim ettiğini söz ederek, “Kullanımı kolay olduğu için ekstra eğitime ve uzman birini getirmeye gerek duymadık” diyor.
Kurt ise trenin son bakımın 25 Temmuz’da kaynakçı tarafından yapıldığını belirtiyor. Treni Volkan Salar isimli yarı vakitli çalışan üniversite öğrencisinin yönetim ettiğini söylüyor.
Mühendis de yok, kontrol de
İş Yeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Ait yönetmeliğe nazaran lunaparkta makinaların denetim ve bakımı için en az bir mühendis ve teknisyenin bulundurulması gerekiyor. Girepark’ta ikisi de yok.
Makinaların ayda en az iki sefer mühendis ve teknisyenler eliyle denetim edilmesi lazım. Lakin Girepark’ta kaynakçılar getiriliyor.
İş güvenlik uzmanı da…
İş yerimi doktoru de bulunmuyor.
Oyuncaklar yarı vakitli çalışan üniversite öğrencilerine teslim ediliyor.
Belediye kazadan evvel Girepark’ı denetlemedi.
Baskın yapıp ceza kesmedi.
Son mahallî seçimde belediyeyi CHP’den alan AK Partili Lider Aytekin Şenlikoğlu, birinci ziyaretini Karaahmet’e yaparak, “Desteklerini esirgemediği için” teşekkür etti.
Kim kimi denetleyecek?
Bir komiser yardımcısı bayan can verdiği halde parkın gerçek sahibinin ismi, sadece Giresunspor Lideri olduğu, mahalli medyayı elinde tuttuğu, siyasetçiler ve bürokrasiyle alakaları bulunduğu için gizleniyor. Eşi Aysun Karaahmet, yargı tarafından korunarak, hür bırakıldı.
Ne olsa Giresun, kural tanımazların ve sorumsuzların ellerinde kocaman bir lunaparka dönüşmüş. İnsan canı, çarpışan otomobilin jetonu kadar ucuzken, bu lunaparktan daha çok ihmal treni kalkar.
İBB: Mevzuat bizi işten çıkarmaya mecbur ediyor
Geçen gün İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin (İBB) 2019’dan bu yana işe aldığı 12.441 kişi hakkında arşiv araştırması istediğini, 8428’i için cevap geldiğini duyurmuştum. Bunlardan 43’ünün terörle iltisaklı bir davası ve soruşturmasının bulunduğu tabir ediliyor. 28’inin soruşturma yahut davası devam ediyor. 15’inin cezası ise ya katılaştı ya da ertelendi. İBB, 43 kişiyi işten çıkardı.
Bu yazıma çeşitli tenkitler yöneltildi. Arşiv araştırmasındaki suçlamaları yanlışsız kabul ederek, işten çıkarılanları terörist addettiğim ileri sürüldü.
Esasen ben, dataları aktarmakla yetinmiştim.
Herhangi bir yorum yapmamıştım.
Her ne kadar niyetim bu olsa da anlıyorum ki, yorum yapmak gerekiyormuş. Tenkitlere hak veriyorum.
Çünkü barışçıl hareket ve açıklamaların bile terörizm sayıldığını biliyoruz. Bu yüzden arşiv araştırmasına nazaran terör örgütü üyeliği ya da propagandası ile suçlanan yahut bu suçlamalardan ceza alan kişinin, yargının bütünüyle siyasallaştığı süreçte, saf olma ihtimali, hatalı olma ihtimalinden yüksektir diye düşünüyorum. İBB Lideri Ekrem İmamoğlu dahil her muhalif PKK’lı, FETÖ’cü ya da DHKP/C’li yahut casus ilan edilirken, çoğunlukla ipe sapa gelmez savları içeren mahkeme kararlarını, belgeleriyle birlikte inceledikten sonra karar verilmeli.
İBB’nin salt İstanbul Valiliği’nden gelen yazılara bakıp iltisak üzere tartışmalı bir kavramı temel alarak, çalışanlarını işten çıkarmasını hakikat bulmuyorum.
Hele ki davaya dönüşmemiş, tahminen takipsizlikle sonuçlanacak soruşturmaları ya da beraatle bitecek yargılamaları data saymayı bu hukuksuzluğa boyun bükmek olarak görüyorum.
Anlıyorum…
İBB idaresi, iktidardan gelecek hücumlara karşı tedbir almak istiyor. Ancak bu ürkeklikle, İBB’yi Ekrem İmamoğlu’na kazandıran isimlerden CHP Vilayet Lideri Canan Kaftancıoğlu bile gelecek arşiv araştırmasıyla kapı önüne konurdu.
Neden bu metoda başvurduklarını İBB İnsan Kaynaklarından Sorumlu Lider Danışmanı Yiğit Oğuz Duman’a sordum.
Duman, İçişleri Bakanlığı’nca terör iltisaklıları çalıştırmakla suçlandıklarını hatırlatarak, şöyle dedi:
“Kendimizi hakim yerine koyma talihimiz yok. Siyaset üretemeyiz. Uymak zorunda kaldığımız mevzuat bizi mecbur etti.”
Duman’a “İşten çıkarmanız gerekiyor muydu?” diye sordum.
Şu cevabı verdi:
“Terörle iltisaklı olmasa bile çabucak her şeyi teröre bağladıkları ortamda bir faaliyeti soruşturma konusu haline gelmiş insanı tutmamız halinde limitsiz bir güç kullanılıyor İBB’nin üzerinde. Bu riski hukuken alma talihimiz yok. Biz çalışanlara söyledik; işe iade davasını kazanıp gelin, yüzde yüz ikazım. Lakin bana hakimlik yaptıramazsınız. Hakimlik yapmaya kalktığım an Türkiye Cumhuriyeti’nin geleceğiyle ilgili süreçte risk alamam.”
Kararı İBB’de kurulan ve memurlardan oluşan bir komitenin verdiğini kaydeden Duman, “İdare hukukçularımızın da yorumu bu yönde” dedi. Duman, şöyle devam etti:
“CHP’nin siyaseten savunduğu bahis, bunun hukuksuz olduğu tarafında. Lakin siyasi telaffuzla türel yazı ortasında tercih yapamaz kamu kurumu. Siyasetin vazifesi yasal düzenlemeyi yapmak ya da yaptırmak yada yapabilecek gücü kazanıp düzeltmektir. İnsanları mağdur eden bir süreç olduğu kesin ancak kamu kurumunun inisiyatif olma bahtı yok.”