NASA, Güneş’ten 10 milyon kat daha parlak olan tuhaf cisim keşfetti. Gökbilimciler yeni bulgunun fiziğin bilinen maddelerini çiğnediğini söylüyor.
NASA, Güneş’ten 10 milyon kat daha parlak bir tuhaf cismin fiziğe meydan okuduğunu tabir ediyor. Yapılan yeni bir araştırmaya nazaran bu “aşırı-parlak X-ışını kaynağı”, Eddington Aydınlatma Gücü ismi verilen fizikî bir maddeyi çiğniyor ve ısı kaynağımızdan milyonlarca kat daha fazla güç yayıyor.
Gökbilimciler bu cins kanun çiğneyicilere “aşırı-parlak X-ışını kaynakları (ULX’ler)” diyor ve bu cisimlerin güç ölçüsü, bir şeyin ne kadar parlak olabileceğini belirleyen Eddington Aydınlatma Gücü’nü aşarak bilim insanlarını şaşırtıyor. Olağan kurallarda rastgele bir şey Eddington Aydınlatma Gücü’nü aşarsa kendini modüllere ayırması beklenir. Lakin ULX’ler sistemli olarak bu sonu 100 ila 500 kat aşarak gökbilimcileri şaşkına çeviriyor.
The Astrophysical Journal’lda yayımlanan yeni müşahedeler, M82 X-2 ismi verilen belli bir ULX’in muhakkak çok parlak olduğunu doğruladı. Evvelki teoriler çok parlaklığın bir çeşit optik yanılsama olabileceğini öne sürüyordu. Fakat bu yeni çalışma durumun bu türlü olmadığını gösteriyor. Bu aşırı-parlak X-ışını kaynakları aslında bir halde Eddington Aydınlatma Gücü’ne meydan okuyor.
Gökbilimciler, ULX’lerin kara delikler olabileceğine inanıyorlardı, fakat M82 X-2 isimli bir ULX’nin nötron yıldızı olduğu keşfedildi. Nötron yıldızları, ölmüş güneş gibisi yıldızların çekirdeklerinde oluşan ağır cisimlerdir. Bu objeler, yüzeylerindeki yerçekimi Dünya’nınkinden yaklaşık 100 trilyon kat daha güçlü olduğundan, çekim gücü açısından son derece ağırdırlar. Bu nedenle, bir nötron yıldızının yüzeyine düşen rastgele bir unsur patlayıcı bir tesire sahip olacaktır.
NASA’ya nazaran, bir marshmallow bile nötron yıldızının yüzeyine düştüğünde, binlerce hidrojen bombasının gücüyle çarpışacak kadar büyük bir patlama meydana getirebilir.
Güneş’ten 10 Milyon Kat Daha Parlak Tuhaf Cisim Komşu Yıldızı Tüketiyor
Yeni bir çalışma, M82 X-2’nin yılda yaklaşık olarak 1,5 Dünya kütlesi unsurdan beslendiğini ve bunu komşu bir yıldızdan aldığını ortaya çıkardı. Bu ölçüde unsur, nötron yıldızının yüzeyine çarptığında, gökbilimcilerin gözlemlediği harika parlaklığı üretmek için kafidir. M82 X-2’nin bu formda unsur tüketmesi, etrafındaki maddeyi emerek büyümesine ve daha da parlak hale gelmesine neden olabilir.
Araştırma grubu, M82 X-2’nin Eddington limitini aşmasını sağlayan bir sebebin varlığına dair ispatların, nötron yıldızının kuralları esneten bir özelliği olabileceğini düşünüyor. Bu özelliğin, nötron yıldızının ağır manyetik alanının, atomlarının halini değiştirerek yıldızın daha da parlak hâle gelmesine karşın birbirine yapışmasına müsaade verdiği istikametinde.
Cagliari Astronomi Gözlemevi’nde astrofizikçi olarak çalışan ve bu çalışmanın baş müellifi olan Matteo Bachetti, yaptığı açıklamada şunları söyledi:
“Bu müşahedeler, Dünya’da asla tekrar üretemeyeceğimiz bu inanılmaz güçlü manyetik alanların tesirlerini görmemizi sağlıyor. Astronominin hoşluğu de burada yatıyor, süratli karşılıklar almak için deneyler yapamayız; kozmosun bize sırlarını göstermesini beklemeliyiz.”
Bu açıklama ve sonuçlar, nötron yıldızlarının ve ULX’lerin özellikleri hakkında daha fazla bilgi sağlayarak kozmosun gizemlerinin daha düzgün anlaşılmasına yardımcı olabilir