Carl Sagan’ın yazdığı 1983 tarihli bir makaleye nazaran, nükleer bomba (binlerce) patlayacaksa, bu tıpkı vakitte güneş ışığını yüzde 90’dan fazla azaltacak bir nükleer kışı da beraberinde getirecek.. Bu senaryoda global sıcaklıklar 45 Fahrenheit (25 Santigrat) kadar düşebilir.
Yaklaşık 66 milyon yıl evvel bir asteroit Dünya gezegenini yarıp deniz tabanına çarptı ve ABD’nin Hiroşima’ya attığı nükleer bombadan 6,5 milyar kat daha güçlü bir patlamaya neden oldu. Tesir, tortu ve kükürt bulutlarını Dünya’nın sıcaklığına göndererek yaklaşık iki yıl boyunca Güneş’in ışığını bloke etti. Fotosentez durma noktasına geldi, bu da daha az bitki demekti. Hayatta kalan dinozorlar yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı.
Ancak fosil kayıtları, mantarların sonrasında geliştiğini gösteriyor .
Bilim muhabiri ve Vox editörü Bryan Walsh’a nazaran , bu türlü bir kıyamet olayı meydana geldiğinde, mantarlar insanın hayatta kalması için çok değerli hale geliyor.
Walsh’un 2019 tarihli “Ahir Zamanlar” isimli kitabı, hem doğal hem de insan kaynaklı felaket olaylarının varlığımızı nasıl tehdit ettiğini inceliyor. İçinde, üç cins mümkün felaketin – asteroit çarpmaları, üstün volkan patlamaları ve nükleer savaşlara dikkat çekiyor .
Nükleer savaş, asteroitler yahut muhteşem volkanlar Güneş’i engelleyebilir
Araştırmalar, muhteşem volkan patlamalarının ve nükleer bombaların sonuçlarının, dinozorları mevte mahkum eden asteroidin sonrasına misal olacağını öne sürüyor.
Örneğin, yaklaşık 74.000 yıl evvel, Toba muhteşem volkanı patlaması atmosfere kükürt dioksit bulutları göndererek güneş ışığını yüzde 90’a kadar azalttı.
Carl Sagan’ın yazdığı 1983 tarihli bir makaleye nazaran, nükleer bomba (binlerce) patlayacaksa, bu birebir vakitte güneş ışığını yüzde 90’dan fazla azaltacak bir nükleer kışı da beraberinde getirecek.. Bu senaryoda global sıcaklıklar 45 Fahrenheit (25 Santigrat) kadar düşebilir.
Walsh, ” Çiftçiliği imkansız hale getirebilir” diye yazıyor. Hayatta kalabilmek için insanların güneş ışığı almayan tarımı benimsemeleri, yani mantar, fare ve böcek yetiştirmeleri gerektiğini söylüyor.
Başka bir deyişle, güneş ışığı olmadan tarım olmaz. Walsh’un kitabındaki mantar yetiştirme bunun tahlili.
Felaket sonrası tarım hakkında bir yorum da 2014 yılında yayınlanan ve” Herkesi Ne Olursa Olsun Beslemek” isimli kitapta David Denkenberger’den geliyor. Denkenberger, Walsh’a “Belki insanların jenerasyonu tükendiğinde dünya tekrar mantarlar tarafından yönetilecek zira mantarlar güneş olsun ya da olmasın ağaçlarda yetişir. Enkaz yahut kül bulutları Güneş’i kapatacak ve iklim süratle soğuyacak, hayatta kalan ağaçlar da yok olacaklar. Beşerler bu meyyit odunu sindiremez doğal lakin mantarlar sindirebilir , diyor.
Walsh matematiğini yapıyor ve hesaplamalarına nazaran 3 fit uzunluğunda (0,9 metre), 4 inçlik bir kütük dört yılda 2,2 pound (1 kilogram) mantar üretmelidir. Bu kulağa pek güzel gelmiyor fakat afet sonrası fazla küçük bir nüfus ve verimli mantar üretimi ile bunun işe yarayabileceğini düşünüyor. Mantar yetiştirmek için meyyit ağaçların yapraklarını da kullanabiliriz, dedi.
Denkenberger, Walsh’a “Öğütülmüş yapraklar , C vitamini üzere eksik besinleri elde etmek için çay haline getirilebilir yahut inekler üzere geviş getiren hayvanlar beslenebilir” dedi.
Ölü ağaçlar, fareler üzere başka ömür formlarını besleyebilir ve fareler, insanların protein gereksinimini karşılayabilirler.
Böcekler de beşerler için protein kaynağı olabilir ve birçoğu bir Güneş lekesi felaketinden kurtulmayı başaracaktır.
Walsh, “Böcekleri bu kadar ısrarcı yapan nitelikler farelerle birebir, yani “Böcekler meyyit ağaçlarla ziyafete ulaşabilir ve akabinde insanlara ziyafet olabilirler.”
Kaynak:sciencealert